Magazyn9 8501 djvu

79

chylenia nie mogą jeszcze być znalezione u białych. Wprost przeciwnie: prawdopodobnie były one zanotowane u Murzynów tylko dlatego, że ich badano nieco dokładniej.

Uświadamiam sobie najzupełniej braki niniejszej pracy: niejednolity materyał, niezbyt wielka ilość badanych osobników, brak metody badania — oto luki, które tylko w przyszłości wypełnione być mogą. Tern goręcej pragnę, aby wyniki mych badań były jak-najprędzej potwierdzone przez innych badaczy, którzy przy podobnej pracy być może w dogodniejszych się znajdą warunkach.

Najważniejsze wyniki moich badań dadzą się streścić w następujący sposób:

1)    Można ustalić pewne morfologiczne różnice w budowie mięśni Europejczyków i Murzynów z jednej strony, a Murzynów i Mongołów (Japończyków) z drugiej, oraz wyrazić je w odsetkach.

2)    Murzyni wykazują znacznie prymitywniejszą budowę od Europejczyków; należy ich więc uważać za stojących niżej pod względem filogenetycznym.

3)    Zakres zmienności poszczególnych cech morfologicznych mięśni ludzkich zostaje przez niniejszą pracę znacznie rozszerzony. Zmusza nas to do przyjęcia zupełnie innej miary w ocenie poszczególnych waryacyj.

Jestem przeświadczony, że niniejsza praca może być tylko uważaną za drobny przyczynek do całego szeregu kwestyj pierwszorzędnej wagi, które zostały w niej poruszone.

Jednakowoż praca ta najzupełniej spełni swe zadanie, jeżeli zachęci innych do dalszych gruntowniejszych badań w tym zakresie. A tak zaniedbane badanie rasowych różnic muskulatury mogłoby rzucić wiele światła na genetyczny związek naczel-