64081 skanowanie0060 (9)

| Odleżyny

►    wysięk „zamykany" jest w strukturze opatrunku i nie kontu lituje się z otaczającą sk6rą, znacznie zminimalizowane jest ryzyko jej maceracji 1 podrażnienia;

►    sekwestracja bakterii;

i szybko ulega praeinianie w spójny, tnięldd i przezroczysty żel, dokładnie wypełniający ranę; j> utrzymuje wilgotne środowisko w ramę.

Zastosowania

►    leczenie ran ze średnim 1 dużym wysiękiem; i leczenie ran powierzchownych 1 głębokich;

b leczenie ran zagrożonych infekcją; b leczenie ran skolonizowanych przez bakterie.

Zmiana opatrunku uzależnioną bd ilości wysięku, początkowo nawet oo 12 h.

Dekstranoinery. Budowa i właściwości b zbudowane są z kulistych ziarerieU polisacharydów o właściwościach hydroHInycli; b w kontakcie z i nną formują miękki żel; b pochłaniają nadmiar wysięku (30 x); b zapobiegają jednocześnie maceracji okolicznych tkanek;    -\\ •

b zachowują prawidłowe uwodnietiie rany.

Zastosowania

b leczenie ran głębokich o średniki i dużym wysięku;

b leczenie ran zainfekowanych.

Działanie ich trwa od 24 do 48 h-

Opalrunki aiginiimowe (alginiaity). Występują dwie postacie alginiauów: b sznur; b płytka.

Budowa i właściwości

t otrzymywane z foli sodowych i wapniowych kwasu slgininowogo, kwasu D-mannurowego i kwasu b-glukuinilowego; b pocbianiają osiemuastokrotnie więcej płynu wysiękowego, niż wynosi ich wiasfty ciężar; b w kontakcie z raną zmieniają swoją strukturę z wtókienlmwej na żelową; b dodatkowo niektóro alginiany mają również wiar Sniwoścl liemostuiyczne.

Zastosowania

V leczenie ran „czystych", z umiaillowanym lub dużym wysiękiem;

b nie powinno się używaś alginianów do leczenia ran suchych;

►    ze względu na właściwości hemostatyczne także leczenie owrzodzeń nowotworowych.

Zmiana opatrunku uzależniona od ilości wysięku, początkowo nawet co 12 h.

Opatnuiki antyseplyczne. Wyróżnia się trzy podgrupy opatrunków antyseptycznych:

1.    Opatrunki zawierające roztwór chtorolieltsydyny Budowa i właściwości

►    gaza nasączona parafiną oraz 0,5% roztworu chloroheksydyny;

►    ' działanie antyseptyczne;

►    parafina zapobiega przywarciu opatrunku do rany;

►    działanie destrukcyjne na żółte tkaniu martwicze.

Zmiana opatrunku co.12-24 h.lub częściej w za-. leżności od stopnia przywierania do powierzchni rany.

2.    Oparunki zawierające roztwór pnwidonommej

jodyn}’    :

Budowa i właściwości:

►    gaza o gęstszej strukturze w porównaniu z poprzednimi, nasączona roztworem powidonowa-nej jodyny;

►    działanie antyseptyczne;

►    działanie destrukcyjne na martwicę rozplywną.

Zawartość powidonowanoj jodyny nadaje barwę żółtą; zmiana opatrunku po wybarwieniu.

3.    Opatrunki zawierające srebro. Występują jako opatrunki złożone.

Właściwości

►    działanie antyseptyczne;

►    działanie destrukcyjne na martwicę rozplywną;

h wykorzystują także działanie drugiego składnika opatrunku.

Zmiany dokonuje się w zależności od rodzaju opatrunku.

Opatrunki hemostatyczne Właściwości

►    w ciągu 7-14 dni są enzymatycznie rozkładane przez płyny ustrojowe na drodze hydrolizy,

" a następnie metabolizowane;

►    po nasączeniu krwią stają się galaretowatą masą, która ułatwia tworzenie się skrzepu

i pomaga w zatrzymaniu miejscowego krwawienia;