giona jest struktura centralnego układu nefWowCgb). ^Charakte-k się tradnoŚ€iamL...w-.-dekodowaniu” (rozumieniu) ..poicdyn-B słów, cd najcżeściei odzwierciedla niewystarczające zdolności Tyarzania fnnnLagieaaego” (różnicującego WVrazV j formy wyra-P- -Trudności w dekodowaniu pojedynczych słów są zazwyczaj Społniiet-ne Ho wieku żydAorazThnych zdolnościpozhawczfBII Jjęjętności szkolnych: trudności te nie są wynikienTogęSInego za-Benia rozwoju ani’ zaburzeń śensomznyćh. EDysleksia manifestu-Pg różnorodnymi trudnościami w odniesieniu do różnych łorm ko-
^fcziecko nąoże wychowywać .się w fpdztoĄe» w której szczególną ■ragę przywiązuje się do słowa pisanego, a mimo to zachowywać się ■trzeciej klasie tak, jakby miało do czynienia po faz pierwszy w ży-|pu z literami. Stwarza wrażenie Wyjątkowo inteligentnego, a Czyta Bfgorzej ze wszystkich. Dużo gorzej niż Darek, który odrabia lekcje m szkole, odpisując od innych, w doinu nie ma żadnej książki, a‘ca-łymi dniami handluje lubwłóczysię z kolegami w poszukiwaniu „łatwych” pieniędzy.
I Często od dysleksji, tj. trudności w czytaniu, odróżnia się dysgra-fię (kłopoty z osiągnięciem dobrego poziomu graficznego pisma) i dysortografię (niemożność nabycia umiejętności poprawnej pisowni). Literatura fachowa wskazuje na .możliwość istnienia tyeku zaburzeń w izolacji. Mttszę powiedzieć, że w ciągu swej ponaddwu-dziestoletniej praktyki psychologicznej nigdy nie spotkałam dziecka, które by robiło dużo błędów ortograficznych, a jednocześnie poprawnie (pytało. Często czytanie jest pozornie dobre, ale uczeń tył-
H Wszystkie opracowania, na które powołuje się Autorka w książce, znajdzie Czytelnik w Ęif>liografii
9