wiejskiego gospodarstwa użytkującego gospodarstwo rolnicze. Dlatego też Polska Federacja Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne” podjęła próbę stworzenia kategoryzacji wiejskiej bazy noclegowej, opartej na wymaganiach zawartych w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 sierpnia 2004 roku w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których świadczone są usługi hotelarskie (Załącznik nr 7: Minimalne wymagania co do wyposażenia dla innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie) oraz systemach kategoryzacyjnych obowiązujących w innych krajach europejskich (www. agrotury sty ka .p 1).
Do najważniejszych kryteriów stanowiących podstawę systemu kategoryzacji wiejskiej bazy noclegowej należą:
■ usytuowanie obiektu i warunki otoczenia (np.: cisza, perspektywa widokowa, ogród do użytku gości);
■ bezpieczeństwo w domu i w gospodarstwie (np.: brak źródeł zagrożenia, oświetlenie podwórza, apteczka);
■ utrzymanie porządku i czystości w domu i w całym gospodarstwie;
■ jakość mieszkania (np.: rozkład pokoi, oświetlenie, jakość ścian, podłóg, urządzeń sanitarnych, ogrzewanie);
■ umeblowanie i wyposażenie (np.: jakość posłań, naczyń, mebli, zasłon);
■ przygotowanie całej rodziny do przyjmowania gości (np.: znajomość regionu, możliwość porozumiewania się w językach obcych);
■ oferta usług uzupełniających, jak: żywienie, wypożyczanie sprzętu turystycznego, organizowanie wycieczek i inne (Sikorska i Kajszczak, 2001).
Kategoria jest przyznawana na okres 2 lat. Po tym okresie dokonywana jest kolejna inspekcja. Kwatera wiejska wraz z uzyskaniem kategorii uzyskuje również prawo do posługiwania się znakiem Federacji (rys. 9.1). Gospodarz obiektu uzyskuje również prawo do umieszczenia oferty swojego obiektu w materiałach promocyjnych Federacji.
Rysunek 9.1. Oznaczenia kategorii kwater wiejskich Źródło: Sikorska i Kajszczak (2001).
135