68524 Img10330

Teraz połączcie się w grupy po sześcioro. Wybierzcie sobie osoby, z którymi bardzo chcecie razem pracować nad wykonaniem następnego zadania... Zbierzcie teraz swoje karteczki w stos, pomieszajcie je i niech każdy z was wyciągnie jedną dla siebie. Kolejno przeczytajcie zdania pod napisem „Portret własny”. Proszę, nic odczytujcie jeszcze drugiej strony kartki. Zgadnijcie wspólnie w grupie, czyja może być dana karteczka, kto w taki sposób widzi sam siebie. Wyrażając swoje przypuszczenia wyjaśnijcie, jak na to wpadliście. Powiedzcie np.: „Sądzę, że to Kasia napisała tak o sobie. Tutaj możemy przeczytać, że dziecko to jest ambitne i potrafi być dobrym przyjacielem. Sądzę, że właśnie Kasia jest dosyć ambitna i według moich spostrzeżeń potrafi ona być dobrym przyjacielem”. Po wyrażeniu przez wszystkie dzieci swoich przypuszczeń, autor omawianej karteczki, ujawnia się. Później możecie przejść do innej karteczki. W drugiej kolejce przeczytajcie, co napisane jest pod nagłówkiem „Mój obraz w oczach innych”. Teraz już będziecie wiedzieć, kto napisał dane karteczki. Jeden z was, zgłaszając się, może ocenić łub wszyscy ocenią, na każdej karteczce, czy zgadzacie się, czynie z poszczególnymi wypowiedziami dzieci, jak inni ich postrzegają. Za każdym razem uzasadnijcie swoje zdanie. Jeżeli Olek napisał np. pod nagłówkiem „Mój obraz w oczach innych”: „Inni sądzą, że jestem tchórzem”, Michał może powiedzieć na to: „Myślę, że tak jest naprawdę. Też tak uważam. Nigdy nie uczestniczysz przecież w porachunkach naszych band”. A Kasia może na to powiedzieć:, Jestem całkowicie innego zdania. Ty krytykujesz czasami nawet nauczyciela, jeżeli on na to pozwoli. Myślę, że coś takiego wymaga wielkiej odwagi”. W taki sposób każdy może dowiedzieć się, jak postrzegają go inni w grupie. Macie na to 10 minut, potem wyniki eksperymentu omówimy wspólnie.

KRYTERIA OCENY

O Jak czułem się podczas tego doświadczenia?

O Kogo dobrałem sobie do mojej szóstki?

□    Jaka panowała atmosfera w naszej małej grupie?

O Czy zdenerwowałem się z jakiegoś powodu podczas pracy w grupie?

□    Czy czuję się zraniony?

□    Czy uważam, że były podstawy do tego, abym kogokolwiek zranił?

O W jakich sprawach oceniam się inaczej niż inne dzieci mnie oceniają?

□    Czy inni szybko wpadli na to, że ta karteczka była napisana przeze mnie?

□    Czy dowiedziałem się czegoś nowego o sobie?

O Czy dowiedziałem się czegoś nowego o innych?

□    Czy chciałbym w przyszłości postępować inaczej niż dotychczas?

doświadczenia

Jeżeli dzieci są przyzwyczajone do dyskusji w małych grupach, mają pewną korzyść z tej zabawy, co może przyczynić sią w sposób zasadniczy do zaistnienia feedback’u.

Proszą zwrócić uwagą dzieci na to, że reakcje innych na tzw. „mój portret” oraz na „mój obraz w oczach innych” powinny być pomocne w weryfikowaniu własnych poglądów i można z nich w dużej mierze skorzystać, jeżeli sią tego chce. Prowadzący powinien im uświadomić, że uwagi te należy przyjmować jako informacje, niejako wyrok. Proszą umożliwić dzieciom, które tego sobie życzą, przytaczanie opinii innych lub proszenie o opinie innych z grupy przy przedstawianiu swojej oceny karteczek. Na samym końcu trzeba podkreślić, że każdy, kto czuje sią zraniony, może to głośno powiedzieć i zaprotestować. Na to należy zostawić też trochą czasu.

123