badania chromatyny płciowej X i ciałka Y oraz ch»x>-mosomów wykazały, że u homoseksualistów występuje prawidłowy męski skład chromosomów płciowych, a więc przypuszczenia, że są genetycznymi kobietami, są całkowicie błędne.
Chociaż badania hormonalne osób dorosłych nie wykazały. Iły czynniki te były przyczyną homoseksualizmu. nie oznacza to jednak, że nie odgrywają one roli w powstaniu nastawienia homoseksualnego. Badania prowadzone w ciągu ostatnich dwudziestu lat wykazały bowiem, że czynniki hormonalne mogą w znacznym stopniu zdeterminować nastawienie psychoseksualne, jeśli ich działanie nastąpi w okresie płodowym lub na początku życia osobniczego w okresie noworodkowym, gdyż w tym ściśle wyodrębnionym okresie hormony płciowe determinują rozwój struktur morfologicznych mózgu w kierunku męskim lub żeńskim.
W świetle dostępnych nam obecnie wyników doświadczeń i obserwacji naukowych przyczyny homoseksualizmu można podzielić na dwie zasadnicze grupy:
1) związane z nieprawidłowi lub niedostateczną czynnością hormonalną m» okresie płodowym i/lnb noworodkowym (wywierającą wpływ na ośrodki mózgowe w podwzgórzu).
2) związane z czynnikami psychicznymi i emocjonalnymi, wywierającymi swój wpływ głównie w okresie dzieciństwa lub dojrzewania.
W powstaniu nastaw ienia homoseksualnego zasadniczą rolę odgrywają więc dwa czynniki, które się ze sobą splatają: mniejsze niż normalnie stężenie hormonów męskich w pewnym krytycznym okresie życia płodowego oraz wpływ czynników kształtujących psychikę w okresie dzieciństwa i młodości.
W okresie kształtowania psychiki główną przyczyną rozwoju nastawienia homoseksualnego jest splot dwóch czynników:
o i
/'rzyczyiy nnniosrnsiuinziini
1. Nadmiernie silny związek uczuciowy z maik.'] - w sensie pozytywnym (lub negatywnym) - a w związku z tym identyfikacja / nią i nasilający się w dalszych latach negatywny stosunek do innych kobiet na zasadzie kontrastu (lub potwierdzenia obrazu matki).
2. Brak wzorca męskiego lub niechęć czy niezdolność do naśladowania go. Błędem w wychowaniu chłopca może być zarówno brak męskich zabaw i obowiązków, jak też. nadmierne ich akcentowanie i wymuszanie.
Interakcja powyższych czynników może doprowadzić do powstania bardzo różnych form osobowości: od całkowicie identyfikujących się ze swą matką aż do poszukujących ojca (lub brata) lub pragnących odgrywać ich rolę w stosunku do innych mężczyzn.
WPŁYW CZYNNIKÓW HORMONALNYCH W OKRESIE PŁODOWYM I NOWORODKOWYM
Zróżnicowanie płci u ssaków, a więc i u człowieka, dokonuje się pod dominującym wpływem czynników męskich, które prowadzą do wykształcenia się i rozwoju cech męskich. Jeśli brakuje tych czynników, to rozwój odbywa się jak gdyby biernie i rozwijają się cechy żeńskie.
Już pierwszy genetyczny mechanizm determinacji płci zależy od obecności lub nieobecności męskiego chromosomu, określanego jako chromosom Y. Jeśli jest, determinacja pici następuje w kierunku męskim i gruczoły płciowe różnicują się jako jądra. Brak chromosomu Y powoduje zróżnicowanie gruczołów płciowych w kierunku jajnikowym.
Jądra płodowe, przez wydzielanie produkowanych przez siebie substancji hormonalnych, odgrywają podstawową rolę w różnicowaniu płci w kierunku męskim.