70674 skanuj0011 (206)

jącą w czasie jego popełnienia”. Natomiast art. 6. § 1. określa, że „czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany”. Ustawodawca przewidział określone sankcje za błędy formalne lub merytoryczne wynikające z niewłaściwego przygotowania bądź realizacji dowolnej imprezy rekreacyjnej, turystycznej lub sportowej. W art. 9. § 2. określono, że „czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć”, a w § 3., że „sprawca ponosi surowszą odpowiedzialność, którą ustawa uzależnia od określonego następstwa czynu zabronionego, jeżeli następstwo to przewidywał albo mógł przewidzieć”. W przypadku rażących uchybień mających związek z wykonywaną działalnością sąd może zastosować dodatkowe środki karne określone w art. 41. § 1. „sąd może orzec zakaz zajmowania określonego stanowiska albo wykonywania określonego zawodu, jeżeli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub wykonywanego zawodu albo okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywanie zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym prawem” oraz § 2. „sąd może orzec zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej w razie skazania za przestępstwo popełnione w związku z prowadzeniem takiej działalności, jeżeli dalsze jej prowadzenie zagraża istotnym dobrom chronionym prawem”. Jeśli skutkiem błędów i zaniedbań w fazie organizacji lub realizacji przedsięwzięcia, których konsekwencje doprowadziły do czynu zabronionego ustawodawca w art. 46. § 1. przewiduje: „w razie skazania za przestępstwo spowodowania śmierci, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia, przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub przestępstwo przeciwko środowisku, mieniu lub obrotowi gospodarczemu, sąd, na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej, orzeka obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody w całości albo w części; przepisów prawa cywilnego o przedawnieniu roszczenia oraz możliwości zasądzenia renty nie stosuje się” oraz § 2. „zamiast obowiązku określonego w § 1 sąd może orzec na rzecz pokrzywdzonego nawiązkę w celu zadośćuczynienia za ciężki uszczerbek na zdrowiu, naruszenie czynności narządu ciała, rozstrój zdrowia, a także za doznaną krzywdę”. Warto zaznaczyć, że podczas imprez o charakterze rekreacyjnym, sportowym lub turystycznym, do najczęstszych zdarzeń, za których zaistnienie konsekwencje ponieść może organizator lub osoby odpowiedzialne za ich bezpośrednią realizację należą: nieumyślne spowodowanie śmierci, uszczerbek na zdrowiu, naruszenie czynności narządu ciała itp. Jeżeli wina którejkolwiek z osób odpowiedzialnych za przeprowadzenie takiej imprezy

19