74187 ScannedImage 16 (3)

30

Albowiem w Chrystusie Jezusie obrzezanie, cmi jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa z miłości,

do Hebrajczyków, 10, 1-4* Prawo bowiem, posiadając tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, przez te same ofiary, corocznie ciągle składane, nie może nigdy udoskonalić tych, którzy się zbliżają (•♦•) niemożliwe jest bowiem, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy, ..

List Barnaby, s. 71, 54 a#

9. Lecz i obrzezanie, w którym złożyli nadzieję, jest bez znaczenia. Powiedział przecież, że obrzezanie nie ma się dziać na ciele, oni zaś przestąpili przekazanie, jako że Zły Anioł ich otumanił,

2, Objawił nam Pan zaprawdę przez wszystkich proroków, że ani ofiar, ani całopalenia, ani obiaty nie pożąda, I mówi gdzieś: "Cóż mi po mnóstwie ofiar waszych? mówi Pan, Syt jestem całopalenia i nie chcę tłuszczu jagniąt i krwi byków i kozłów, ••

[Euzebiusz z Cezarei, Historia Kościoła, tłum. A. Lisiecki, POK, t* 3, Poznań 1925, a. 126 n.

/Autor urodzony w Cezarei Palestyńskiej około 260 r. zmarł około 339 r. Był biskupem w rodzinnej miejscowości. Cytowany utwór opiera się na źródłach krytycznie dobranych./

27, Za rzecz koniecznie potrzebną /Ebionici/¹ uznawali zachowywanie przepisów zakonnych, tak jakby zbawienia dostąpić nie było można przez samą wiarę w Chrystusa i życie do niej zastosowane. Prócz tych byli jeszcze inni tej samej nazwy (...) i tak się pogrążyli w tej samej bezbożności, zwłaszcza że z wielką gorliwością wypełniali, jak ich imiennicy, zewnętrzny ceremoniał zakonny. Byli zdania, że należy odrzucić wszystkie Listy Pawła, którego nazywali zakonu odstępcą. Używali jednej tylko Ewangelii według Hebrajczyków^, innym zaś Ewangeliom niewielkie przypisywali znaczenie. Zachowywali ponadto szabaty i inne zwyczaje żydowskie na równi z drugimi ebionitami, lecz święcili także niedzielę, prawie tak jak my, na pamiątkę zmartwychwstania Zbawicielowego.

b. Kontrowersje wokół oaoby Chrystusa Listy św. Pawła, a. 551 n.

do Kolosan, 2, 4 - 10. Mówię o tym, by waa nikt nie zwodził pozornym dowodzeniem. Choć bowiem ciałem jestem daleko, to jednak duchem jestem z wami, cieszę się na widok waszego porządku i stałości wiary waszej w Chrystusa. Jak więc przyjęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w nim postępujcie.•• Baczcie, aby kto waa nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię, będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. W Mim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała...

do Galatów, 4, 3 - 4# My również, jak długo byliśmy nieletni, pozostawaliśmy w niewoli "Żywiołów tego świata". Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty ...

Listy św. Jana Apostoła, Mowy Testament, tłum. Zespół biblistów polskich, wyd. 2, Poznań - Warszawa 1969, 8. 663 - 680.

/Zostały napisane prawdopodobnie pod koniec I w./

I    list, 2, 18 - 27* Dzieci, jest już ostatnia godzina, i tak, jak słyszeliście, Antychryst nadchodzi, bo oto teraz właśnie pojawiło się

•v

wielu antychrystów (...) Któż- zaś jest kłamcą, jeśli nie ten, kto zaprzecza, że Jezus jest Hesjaszenff Ten właśnie jest Antychrystem, który nie uznaje Ojca i Syna. Każdy, kto nie uznaje Syna, nie ma też i Ojca, kto zaś uznaje Syna, ten ma i Ojca...

4, 1 - 3* Umiłowani, nie dowierzajcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków pojawiło się na świecie. Po tym poznajecie Ducha Bożego: każdy duoh, który uzna je, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. Wszelki zaś duch, który nie uznaje Jezusa, nie jest z Boga: i to jest duch Antychrysta.••

II    list, 7-11# Wielu bowiem pojawiło się na świecie zwodzicieli, którzy nie uznają, że Jezus Chrystus przyszedł w oiele ludzkim (...) Uważajcie na siebie, abyście nie utracili tego, coście zdobyli pracą, lecz żebyście otrzymali pełną zapłatę. Każdy, kto wybiega zbytnio naprzód, a nie trwa w nauoe Chrystusa, ten nie ma Boga...

Listy Ignacego Antiocheńskiego, s. 237 - 239.

do Smymeńczyków, 1. Zauważyłeś bowiem, że jesteście skrzepieni wiarą niewzruszoną, jak gwoźdźmi przybici z ciałem i duszą do krzyża Pana Jezusa Chrystusa i krwią Chrystusową utwierdzeni w miłości, że silnie

1

nauczali, że Chrystus jest tylko człowiekiem, którym jako narzędziem posługiwał się Bóg. Rekrutowali się z żyłujących chrześcijan.

2« Ewangelia Hebrajczyków powstawała najprawdopodobniej z końcem I w., po upadku powstania przeciw Rzymowi z 7C r.