Ryc. 4.9. Punkty moto-ryczne mięśni i nerwów kończyny dolnej z przodu (za Konarską)
Ad A. Kąty przedstawione na wykresie (ryc. 4.12) zawarte między krzywą wyznaczającą narastanie prądu w impulsie a osią współrzędnej czasu wyraża ją szybkość narastania napięcia. Jest on nazywany kątem nachylenia prostej narastania prądu. Im szybciej prąd narasta, tym większy jest kąt nachylenia. Kąt ten przy najwolniejszym narastaniu prądu, który jeszcze wywołuje skurcz mięśnia, nazywamy kątem granicznym lub progowym. Dla celów praktycznych używa się standardowo dwóch szybkości narastania prądu w impulsie:
1. Maksymalnej szybkości narastania, dającej na wykresie kąt nachylenia równy 90°. Impulsy takie nazywamy prostokątnymi.
2. Małej szybkości narastania, dającej na wykresie kąt nachylenia równy lub mniejszy niż 45°. Takie impulsy nazywamy trójkątnymi.
Szybkość narastania prądu w impulsie można również mierzyć czasem trwania fazy narastania tn. Czas ten nazywa się inaczej czasem czoła impulsu lub czasem narastania impulsu. W impulsie prostokątnym jest on bliski zeru. W impulsie trójkątnym ma wartości od kilku do kilkudziesięciu milisekund.
Ad B. Czas użyteczny jest to najkrótszy czas trwania impulsu potrzebny do wywołania skurczu dla danego natężenia impulsu. Natężenie prądu (i) i czas (t) jego trwania konieczne do wywołania pobudzenia są wzajemnie zależne w sposób od-
181