strona (178)

Ryc. 4.6. Punkty moto-ryczne mięśni i nerwów tułowia z tyłu (za Konarską)

pobudzać mięsień bezpośrednio z jego brzuśćca, umieszczając elektrody na dwóch krańcach czynnościowych, w okolicach przejścia włókien mięśniowych w ścięgna.

Mięśnie zginacze wykazują około dwukrotnie większą pobudliwość (chronaksja u ludzi zdrowych od 0,02 do 2 ms) niż prostowniki (chronaksja od 0,05 do 5 ms). Mięśnie prążkowane białe (fazowe) wykazują mniejszą pobudliwość niż mięśnie prążkowane czerwone (foniczne).

Mięśnie prążkowane wykazują większą pobudliwość i wyższy współczynnik ako-modacji niż mięśnie gładkie, mięsień sercowy wykazuje wartości pośrednie. Czas użyteczny i chronaksja oraz czas refrakcji dla mięśni gładkich są wielokrotnie dłuższe niż dla mięśni prążkowanych. Reobaza mięśni gładkich wykazuje wartości podobne do reobazy mięśni prążkowanych.

Nerwy obwodowe wykazują różnice wrażliwości na impulsy elektryczne. Ich próg pobudliwości jest odwrotnie proporcjonalny do przekroju włókna nerwowego. Zatem rdzenne włókna myelinowe wykazują większą pobudliwość niż cienkie włókna bezrdzenne.

Patologiczne zwiększenie pobudliwości mięśni prążkowanych występuje w:

- tężyczce,

178