5IR.6
ItCi
. #()«icic wydania nośników zawierających mści rozmów prowadzonych w restauracjach Sowa płacicie otaz Atnber Room. Podnieść należy, że na przedmiotowych nośnikach poza ^cjamit które mogły dotyczyć tzw. źródła informacji, znajdowały się przede wszystkim prowadzone w obu restauacjach i jak słusznie podniósł Prokurator w pisemnym nottisku, wydanie tych nośników uzasadnione było koniecznością poddania zapisów tych badaniom kryminalistycznym w celu oceny ich autentyczności otaz ujawnienia pralnych oznak manipulacji, koniecznością ustalenia skali procederu, ewentualnych innych pokrzywdzonych oraz dostarczenia informacji o dokładnym miejscu gdzie umieszczone y- utządzenia nagrywające bądź sposobie ich obsługi Ponownie należy przypomnieć, że umaiła te miały być skopiowane, przekazane w opieczętowanym opakowaniu Prokuratorowi a lUS,ępme przesłane do Sądu z wnioskiem o uchylenie tajemnicy dziennikarskiej, Sąd z kolei, co ici zostało już omówione, nic może zwolnić dziennikarza od obowiązku ujawnienia tajemnicy co dutzw. „źródła informacji” o De osoba ta zastrzegła nieujawtuanic powyższych danych.
Tym samym przeprowadzone czynności w żaden sposób nie doprowadziłby do ujawnienia informacji o jakich mowa w an. 15 ustawy prawo prasowe albowiem dostęp do tych materiałów miałby jedynie Sąd, który zgodnie z treścią art 180 § 3 kpk nie mógłby zwolnić od aachowinia tajemnicy co do tzw. „źródła”.
Nie można też zgodzić się ze skarżącym, że tajemnica dziennikarska ma wymiar absolutny podobnie jak tajemnica spowiedzi czy tajemnica obrońcy. Wystarczy powołać się na cytowany już iit, 225 § 3 kpk, który stanowi, że jeśH osoba od której żąda się wydania rzeczy oświadczy, że dokumenty obejmują okoliczności związane z wykonywaniem funkcji obrońcy, organ dokonujący tydt czynności pozostawia te dokumenty bez zapoznawania się z ich treścią, Gdyby ustawodawca uznał, że takie same zasady dotyczą dokumentów objętych tajemnicą dziennikarską to niewątpliwie zostałoby to uregulowane. Należy przytoczyć również postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15.I22004C. sygn. akt III KK 278/04, którą to ocenę Sąd orzekający w całości podziela, żc ,Jstmcjc wprmdąt bezwzględny ęwbą spalmnio dąenniknza od oborniku ątkiwiriti tajemnicy d^timkankuj w ząhtae ianjib o jakich mowa w art. 180 $ }'kpk, alt nic oznaczą on, Żę a mina przesłuchać iąanakarp ta te ohsłiczmśa, jeżyk en sam nu zasiania si{ tajemnicą iyunakarską i dra takie piania ą/ojyć Sęł nie może zwolnić dsjtnnikatza z tajemniej er tym zakresie, mżę utontiasl przesłuchaćg> na oka&zmśa objęte tą tajemnica, jak dziennikarz sam chce złamać mążprą go tapmcę dziennikarska, W tej sytuacji w ostatecznym rozrachunku tajemnica dziennikarska ma wymiar ttyczpy, bomem skorystasue * mtżfmid -aslwrięaa się jej treścią ustawodawca pozostawia tyłka ląmiforzpm (OSNKW 2005/3/28, OSP 2006/11/128, Biul. SN 2005/3/18). Tym samym nie sposób porównywać tajemnicy dziennikarskiej z tajemnicą spowiedzi czy obrończą, kiedy to
6