FIZYOLOGIA ZMYSŁU SŁUCHU 575
3000 i t. p. Pokrewieństwo tonów (dźwięków) nie zależy zatem od różnicy, lecz od stosunku ich wysokości. Tony, których częstości mają się do siebie jak 2—3, rozpoznajemy również jako pokrewne i nazywamy drugi kwintą pierwszego.
Stosunek wysokości dwu dźwięków nazywamy interwałem albo stopniem zawartym między nimi. W muzyce bywają używane tylko takie dźwięki, których interwały mogą być wyrażone przez stosunki niewielkich całkowitych liczb.. Tak n. p. interwały oktawy i kwinty wyrażają się stosunkami 1:2 i 2:3. Innym interwałom muzycznym odpowiadają również proste stosunki częstości.
Interwały używane w muzyce są następujące :
1:2 = oktawa. 5:6 = tercya mała,
2:3 = kwinta, 5:8 = seksta mała,
3:4 = kwarta, 3:5 = seksta większa.
4:5 = tercya większa,
Przyjąwszy jakikolwiek dźwięk, mający pewną określoną wysokość, jako dźwięk pierwszy albo początkowy, możemy przyłączyć doń, na zasadzie interwałów przyjętych w muzyce, cały szereg innych dźwięków pokrewnych, które będą wówczas miały wysokości również zupełnie określone.
Dźwięk służący jako punkt wyjścia, nazywa się tonem normalnym, a zbiór wszystkich należących do niego, używanych w muzyce dźwięków, stanowi skalę muzyczną.
Jako ton normalny uznajemy ton t. zw. a\ odpowiadający 440 drganiom na sekundę. Według konferencyi wiedeńskiej z roku 1885, opierającej się na dokładnych badaniach, przyjęto ton normalny jako ton odpowiadający 435 drganiom na sekundę.
W obrębie interwału jednej oktawy, t. j. pomiędzy dźwiękiem o pewnej częstości w, a dźwiękiem o częstości 2n, mieści się siedin interwałów mniejszych a zatem sześć dźwięków o wysokościach następujących:
9/s W, 7* n> Vs”; S/sw> Vsw; “/8W, 2fc-
Dźwięk pierwszy nazywamy dźwiękiem zasadniczym skali albo toniką.
Szereg siedmiu tonów muzycznych zowiemy gamą czyli skalą diatoniczną. Tony te możemy dokładnie uchem naszym odróżnić. W nutach tony gamy oznaczone bywają głoskami: