Bajki z kraj�w uchod�c�w7

v

<?

KŁAMLIWY ©SMAM

bajkę opowiedział i przetłumaczył na język polski Awad Gabir uchodźca z Sudanu, obecnie obywatel Polski

@yawno dawno temu w małej odległej wiosce, otoczonej lasem i puszczą żył młody chłopak o imieniu ,\^JG, r U Osman. Był rozrabiaką, lubił przygody, ryzyko oraz zabawy i żarty, ale mieszkańcy wioski nie znali go z tej strony. Dla ^    ]| nich Osman był zwyczajnym chłopcem.

Piagle pewnego dnia mieszkańcy obudzili się wczesnym rankiem na krzyk:

- Tygrys, tygrys atakuje! Zaraz mnie zabije! Ratunku! Ponieważ mieszkańcy wioski słynęli z tego, że są odważni i wielkoduszni, wszyscy pośpieszyli z pomocą, by ratować przed śmiercią krzyczącego. Jakiż smutek i żal ich ogarnął, kiedy zobaczyli Osmana siedzącego na wysokiej skale. Chłopak śmiał się i kpił z nich ironicznie, nic im nie pozostało, jak tylko wrócić do wioski w smutku i żalu.

nie minęło od tego wydarzenia kilka tygodni a historia się powtórzyła. Ta sama haniebna scena. Krzyk Osmana. Śpieszenie z pomocą. Znowuż śmiech i kpina z mieszkańców wioski, którzy ze spuszczonymi głowami musieli wrócić do swoich codziennych zajęć.

Kolejne dni i miesiące upływały w spokoju, lecz jak w starym przysłowiu, nic nie trwa wiecznie. Pewnego pięknego ranka, mieszkańców wioski znowu obudził krzyk

- 56 -

iL

C

s>    '₁/^c"'V e    ‘.'i

- 57 -

£/<• •-

nikogo innego, jak właśnie Osmana.

- Tygrys, tygrys atakuje! Zaraz mnie zabije! Ratunku!

Wtedy sięgnęli pamięcią do smutnych wydarzeń sprzed kilku miesięcy. Przypomnieli sobie żałosną scenę, kiedy Osman siedział na skale i się z nich wyśmiewał, nikt tym razem nie zwracał uwagi na krzyki, gdyż nikt nie chciał mu dać kolejnej okazji do kpin.

To był ostatni raz, kiedy ludzie słyszeli głos Osmana. Jak się później okazało, tym razem atakował autentyczny tygrys, który pożarł chłopca. Wszyscy myśleli, że to kolejne kłamstwo, którym Osman chciał się posłużyć, aby ich wyśmiać.

¹ (T'

Dlatego nikomu się nie śpieszyło z pomocą, a Osmana spotkał tragiczny los - śmierć wskutek kłamstwa i nie traktowania ludzi poważnie.

A więc należy wyciągnąć lekcję z tej krótkiej, acz przydatnej powiastki. Mówi się, że kłamstwo ma krótkie nogi, więc pamiętajmy, dokąd te nogi prowadzą.

Do fatalnego końca.

tr < '

K° CL'lv5>