bundesrat

wanc w Danii, gdzie komisja parlamentarna dysponuje kompetencjami do określenia mandatu negocjacyjnego członka rządu w postaci wiążących instrukcji.

W Bundestagu, podobnie jak w parlamentach innych państw członkowskich UE, utworzono, jak już wspomniałem, komisję spraw UE, będącą organem wyspecjalizowanym parlamentu, umożliwiającym mu szybkie zajęcie merytorycznego stanowiska w odniesieniu do spraw związanych z integracją europejską. Do zadań komisji zaliczyć należy przede wszystkim:

•    Opiniowanie projektów legislacyjnych prawa europejskiego przedstawianych przez kompetentne organy Unii Europejskiej rządom krajów członkowskich. W zakresie tej kompetencji mieści się również prawo komisji do informacji o aktualnym stanie zaawansowania prac na konkretnym projektem.

•    Analiza zamierzeń legislacyjnych UE (przedłożonych rocznych planów legislacyjnych i ich późniejsza ocena) oraz dokumentów takich, jak np. białe i zielone księgi, komunikaty Komisji Europejskiej itp.

•    Zapoznawanie się z programami posiedzeń organów, w których uczestniczą przedstawiciele rządu federalnego oraz z propozycjami zgłaszanych przez nie stanowisk.

•    Opiniowanie kandydatur desygnowanych przez rząd federalny na stanowiska w organach Unii Europejskiej.

3. BUNDESRAT

Bundesrat składa się z członków rządów krajów federalnych, które ich mianują i odwołują. Premierzy poszczególnych rządów krajowych muszą być członkami izby, gdyż tylko oni mogą być kandydatami na jej przewodniczącego. Członkowie Bundesratu mogą być zastępowani przez innych członków swoich rządów. Każdy kraj posiada co najmniej trzy głosy. Kraje, których liczba mieszkańców przekracza 2 min, posiadają 4 głosy, zaś kraje o liczbie ludności przekraczającej 6 min mają5 głosów, zaś kraje zamieszkiwane przez ponad 7 min — 6 głosów.

Członkowie izby mogą być zastępowani przez powołanych do tego celu zastępców, będących również członkami odpowiednich rządów krajowych.

Bundesrat nie jest organem kadencyjnym i nie ma określonego prawem czasu pełnomocnictw. Jego skład, w części przeznaczonej dla danego kraju, zmienia się wraz ze zmianą rządu krajowego lub na skutek odwołania poszczególnych członków przez delegujące ich rządy krajowe. Bundesrat obraduje na posiedzeniach. Ustawa Zasadnicza stanowi, że zwołuje je przewodniczący

Bundesratu z własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawicieli co najmniej dwóch krajów federalnych bądź rządu federalnego. Regulamin izby formułuje zaś łagodniejsze wymogi — par. 15 ust. 1 nakłada na przewodniczącego Bundesratu obowiązek zwołania posiedzenia na wniosek przedstawicieli co nr./ mniej jednego kraju federalnego bądź rządu federalnego.

Autonomia organizacyjna Bundesratu ma zasadniczo ten sam zakres o w przypadku Bundestagu i oznacza określanie własnej organizacji i trybu postępowania: prawo wybierania organów wewnętrznych i uchwalanie regulaminu. Autonomia organizacyjna obejmuje też prawo Bundesratu do współdecydowania przy uchwalaniu regulaminu organów powoływanych przez obie izby.

Celem posiedzeń Bundesratu jest rozpatrywanie spraw będących, przedmiotem porządku obrad i objętych jednym porządkiem dziennym. Projekt przygotowuje przewodniczący izby, przyjmuje zaś cała izba. Z reguły obejmuje on kilkadziesiąt punktów. Przedmiotem posiedzeń sąm.in.: wybór organów wewnętrznych izby oraz realizacja innych kompetencji kreacyjnych, projekty ustaw przesłane przez Bundestag, uchwały izby, rozporządzenia rządu federalnego lub ministra federalnego wydane na podstawie ustaw uchwalonych za zgodą Bundesratu oraz projekty rozporządzeń przedstawiane przez izbę rządowi federalnemu.

Obrady nad poszczególnymi punktami porządku dziennego zaczynają się od przedstawienia sprawozdania właściwej komisji. Kolejność wystąpień podczas posiedzenia ustala przewodniczący Bundesratu. Dba on także o dyscyplinę w trakcie posiedzenia. W przeciwieństwie do Bundestagu w Bundesracie nie dochodzi do polemik, sporadyczne są oklaski, zakłócenia wypowiedzi itp., a więc trudno tu mówić o właściwej debacie parlamentarnej. Można to wyjaśnić dwoma przyczynami. Po pierwsze, członkowie Bundesratu nic pochodzą z wyboru i nic muszą prezentować swoich poglądów wyborcom. Po drugie, ich stanowisko w omawianych w izbie sprawach i tak jest zdeterminowane wytycznymi ich rządów. Zagadnienia sporne rozpatrywane są przed posiedzeniami plenarnymi, głównie na posiedzeniach Stałej Rady Pomocniczej. Spowodowane jest to krótkim czasem, określonym w UZ, jaki ma izba na rozpatrywanie poszczególnych spraw. Te ramy czasowe decydują też o terminach posiedź.ń — tak, aby Bundesrat zdążył rozpatrzyć poszczególne sprawy na cza . W c ą-gu roku odbywa się kilkanaście jednodniowych posiedzeń izby (średnio co trzy tygodnie).

Posiedzenia Bundesratu są jawne, podobnie jak posiedzenia Bundestagu. Bundestag może uchwalić tajność obrad absolutną większością głosów. W części posiedzenia temu poświęconej nic bierze udziału publiczność.

Uchwały Bundesratu podejmowane są większością absolutną. W trakcie głosowania członkowie izby reprezentujący jeden kraj federalny związani są

71