4) Elektroda fluorkowa, w której membrana jest wykonana z fluorku lantanu LaF3. Jest to elektroda o dużych współczynnikach selektywności. Na potencjał tej elektrody oprócz jonów fluorkowych wpływają jedynie aniony OH-.
Elektrody jonoselektywne z ciekłymi membranami
W elektrodach tego typu membranę tworzy substancja elektrodowo czynna rozpuszczona w rozpuszczalniku organicznym nie mieszającym się z wodą. Układ ten stanowi ciekły wymieniacz jonowy, który unieruchomiony tworzy stabilną granicę faz między membraną a badanym roztworem wodnym. Stosowane są różne konstrukcje elektrod służących do unieruchomienia ciekłego wymieniacza jonowego, i tak:
1 — roztwór ciekłego wymieniacza jest unieruchomiony w organofilowej porowatej membranie, tak jak to przedstawiono na rys. 10.9a. Porowatą membraną może być np. krążek z octanu celulozy, azotanu celulozy lub płytka ze spiekanego szkła.
2 — roztwór ciekłego wymieniacza w cieczy stanowiącej plastyfikator polichlorku winylu) (PCW) jest formowany w cienkie membrany. Krążki takiej membrany przyklejone do rurek z PCW tworzą elektrodę z pseudociekłą membraną.
Opracowano wiele elektrod z ciekłymi membranami, w tym elektrody czułe na: azotany, jony wapniowe, kationy metali alkalicznych, a także wiele kationów i anionów organicznych.
Istotnym elementem roztworów membranowych są substancje elektrodowo czynne. Do najczęściej stosowanych układów należą:
wymieniacz jonowy, 2—membrana porowata, 3 — roztwór wewnętrzny, 4 — elektroda wyprowadzająca, 5 — obudowa, 6 — roztwór badany
190