ekonomia testy2

E-M 2008 -1 cd.

7.    Zapas z (w tonach) pewnego towaru w magazynie zmienia się w ciągu miesiąca (30 dni) i po upływie t dni (licząc od początku miesiąca) wyraża się wzorem: z(t)=0,01^+0,15^-181+300. W którym momencie zapas ten jest najmniejszy?

A. po tygodniu;    B. po miesiącu;

C. po 20 dniach;    D. po 15 dniach;    E. inna.

8.    Dany jest model:Y=C+I₀+G; G=gY; C=a+b(Y-T₀) dochodu narodowego o parametrach a>0,0<b,g<l endo- oraz Io>0,To>0 egzogennych. Znaleźć zależności dochodu narodowego Y, zamówień rządowych G oraz konsumpcji C od endo- i egzogennych parametrów w fazie równowagi. Wskazać odpowiedzi fałszywe!

A. Y=do+a-bTo)-‘(l-b-g);    B. C^Mo+O-gKa-bTojKl-b-g)¹;

C. G=g(I₀+a-bT₀)(l-b-g);    D. Y={Io+a-bTo)(l-b-g)*‘;

E. brak fałszywych.

9.    W teorii produkcji występują pojęcia izokwanty, współczynnika substytucji, elastyczności i krańcowe produkcyjności czynników produkcji itp. Które z poniższych sformułowań odnoszących się do pojęć z teorii produkcji należy uznać za fałszywe?

A.    Krańcowa stopa substytucji pomiędzy wartością brutto majątku kapitałowego i pracą żywą w firmie, to relatywne odniesienie krańcowej produktywności pracy żywej do krańcowej produktywności kapitału.

B.    Krańcowa stopa substytucji jest w prawie klasycznym Cobba-Douglasa proporcjonalna do technicznego uzbrojenia miejsca pracy, a współczynnikiem proporcjonalności jest relatywne odniesienie elastyczności produkcji względem pracy do elastyczności produkcji względem kapitału.

C.    W uogólnieniu Tinbergena prawa Cobba-Douglasa indeks określający naturalny wzrost produkcji w czasie, to iQ=exp(yAt).

D.    Gdy wartość produkcji i czynniki produkcji rosną w tej samej proporcji, to skald produkcji k>l.

E.    Stopa określająca wzrost produkcji, to r_Q(%) = [exp(yAt)+l]100 (%).

E-M 2007 -2 cd.

8. W teorii produkcji istotną rolę odgrywają izokwanty, współczynniki substytucji, elastyczności i krańcowe produktywności czynników produkcji itp. Które z sformułowanych odniesień do tych pojęć należy uznać za poprawne?

A.    Krańcowa stopa substytucji p pomiędzy wartością brutto majątku kapitałowego i pracą żywą w firmie, to relatywne odniesienie krańcowej produktywności pracy żywej do krańcowej produktywności kapitału, czyli: p = Qk/Qu gdzie Q_l=3Q/3L - krańcowa produktywność kapitału; Qn=dQ/9K - krańcowa produkcyjność pracy; Q - wielkość produkcji; K - kapitał; L - praca.

B.    Równania izokwant są następujące: K=(Qo/a)^w“L'^<v“exp[(-y/a)t| oraz L=(Qo/a)^l/pK'^a/pexp[(-y/p)t), gdzie Q₀“aK^aL^pexp(yt) zmodyfikowana przez Tinbergena klasyczna funkcja produkcji Cobba-Douglasa.

C.    Krańcowa stopa substytucji stwierdza o ile należy zwiększyć nakłady środki trwałe i środki obrotowe niezbędne w procesie wytwarzania (majątek kapitałowy firmy), aby nakłady pracy żywej zmniejszyć o jednostkę przy stałej wielkości produkcji.

D.    Krańcowa stopa substytucji p jest w klasycznym prawie Cobba-Douglasa proporcjonalna do technicznego uzbrojenia miejsca pracy L/K, a współczynnikiem proporcjonalności jest relatywne odniesienie elastyczności produkcji względem pracy do elastyczności produkcji względem kapitału, czyli:

(pL/K)=(cc/p).

E.    Gdy wartość produkcji rośnie znacznie szybciej, niż wzrost czynników produkcji, to skala produkcji k<l.

9.Dany jest model:Y=C+I₀+G; G=gY; C=a+b(Y-T₀) dochodu narodowego o parametrach a>0,0<b,g<l endo- oraz I_o>0,To>0 egzogennych. Znaleźć zależności dochodu narodowego Y, zamówień rządowych G oraz konsumpcji C od endo- i egzogennych parametrów w fazie równowagi. Wskazać odpowiedzi fałszywe!

A. Y=(I_o+a-bT₀)-‘(l-b-g);    B. C=[bIn+(I-g)(a-bT₀)](l-b-g)-':

C. G=g(I₀+a-bTo)(l -b-g);    D. Y=(l_t,+-a-bT₀)(1 -b-g)'¹;

E. brak fałszywych.

E-M 2008 -3 cd.

7.    Dana jest funkcja produkcji Q=12K^0,4L^0,8, Q-produkcja (tys. szt.), L-zatrudnienie (tys. os.), K-majątek trwały (zł). Jak zmieni się wielkość produkcji, jeśli wartość majątku trwałego wzrośnie o 2,5%, zaś zatrudnienie zmniejszy się o 3%? Jak zmienić zatrudnienie równe 200 tys. os., aby przy 3% wzroście majątku trwałego uzyskać 8% wzrost produkcji?

A. +2% pr., +10 tys. os. zatr.;    B. +2% pr.,+10 tys. os. zatr.;

C. -1,4% pr., -17 tys. os. zatr.; D. -3,4% pr., -23 tys. os. zatr.; E. inna.

8.    Sposoby postępowania i prowadzenia działań gospodarczych zmierzających do realizacji ustalonych celów w określonych warunkach jest oparty na strategiach. Marginalny rachunek ekonomiczny wspomaga ten proces. Wskazać z poniższych - sformułowania fałszywe!

A.    Strategia <p₀,So> monopolisty jest prawdziwa, gdy elastyczność cenowa popytu przyjmuje wartości z przedziału (-1,0).

B.    W strategii monopolisty istotną rolę odgrywa obok elastyczności cenowej popytu współczynnik kosztów zmiennych.

C.    W warunkach niepełnej informacji parametry aproksymujemy metodą najmniejszych kwadratów wykluczając z aproksymacji parametry kosztowe.

D.    W naszej strategii marketingowej w wariancie doupolu istotny wpływ na cenę i podaż wywiera elastyczność popytu na dobra konkurenta ze względu na cenę jego produktu (y₂₂).

E.    W strategicznej podaży zapewniającej naszej firmie godziwy zysk interesy konkurenta przedstawia cena jego produktu p₂ i elastyczność y₂i=Ep2D|.

9.    Poniższe sformułowania dotyczą marginalnego rachunku ekonomicznego. Wskazać sformułowania fałszywe!

A.    Niech Yi=fi(xi,...,xi_c,...,x_tt) oraz Y₂=f₂(xi,...,Xk,...,x_n) dostatecznie regularne fukcjecelu, wówczas E_k(Y i+Y₂) = E_kYi+ E_kY₂.

B.    Jeśli krańcowy koszt całkowity jest większy od kosztu jednostkowego, to przy wzroście produkcji koszty jednostkowe maleją. Wówczas przy umiejętnym obniżaniu ceny możemy uzyskiwać wzrost zysku brutto.

C.    Jeśli E_PD<-1, to popyt jest elastyczny w stosunku do ceny, ponieważ przyrostowi ceny o 1% odpowiada spadek popytu większy niż 1%.

D.    Krańcowa produktywność pracy w prawie produkcji Cobba-Douglasa jest proporcjonalna do zespołowej wydajności pracy.

E.    Współczynnikiem proporcjonalności krańcowej produktywności pracy względem zespołowej wydajności pracy jest elastyczność produkcji względem pracy żywej.

E-M 2008 - 4 cd.

7.    Niech p>0 oznacza cenę jednostki pewnego produktu, x-ilość produktu, którą można sprzedać po tej cenie. Przy założeniu, że p = p(x) = 2/(3x+l) wskazać elastyczność utargu krańcowego.

A.-2/3;    B. -6x/(3x+l);

C.-2x/(3x+l);    D. 3x/(3x+l)    E. inna.

8.    Poniższe sformułowania dotyczą marginalnego rachunku ekonomicznego. Wskazać sformułowania fałszywe!

A.    Niech Y|=f|(xi,...,x_k.....x„) oraz Y₂=f₂(xi,...,x_k.....x_n) dostatecznie regularne

fukcjecelu, wówczas E_k(Yj+Y₂) = EjYj+ E_kY₂.

B.    Jeśli krańcowy koszt całkowity jest większy od kosztu jednostkowego, to przy wzroście produkcji koszty jednostkowe maleją. Wówczas przy umiejętnym obniżaniu ceny możemy uzyskiwać wzrost zysku brutto.

C.    Jeśli E_PD<-1, to popyt jest elastyczny w stosunku do ceny, ponieważ przyrostowi ceny o 1% odpowiada spadek popytu większy niż 1%.

D.    Krańcowa produktywność pracy w prawie produkcji Cobba-Douglasa jest proporcjonalna do zespołowej wydajności pracy.

E.    Współczynnikiem proporcjonalności krańcowej produktywności pracy względem zespołowej wydajności pracy jest elastyczność produkcji względem pracy żywej.

9.    W teorii produkcji występują pojęcia izokwanty, współczynnika substytucji, elastyczności i krańcowe produkcyjności czynników produkcji itp. Które z poniższych sformułowań odnoszących się do pojęć z teorii produkcji należy uznać za fałszywe?

A.    Krańcowa stopa substytucji pomiędzy wartością brutto majątku kapitałowego i pracą żywą w firmie, to relatywne odniesienie krańcowej produktywności pracy żywej do krańcowej produktywności kapitału.

B.    Krańcowa stopa substytucji jest w prawie klasycznym Cobba-Douglasa proporcjonalna do technicznego uzbrojenia miejsca pracy, a współczynnikiem proporcjonalności jest relatywne odniesienie elastyczności produkcji względem pracy do elastyczności produkcji względem kapitału.

C.    W uogólnieniu Tinbergena prawa Cobba-Douglasa indeks określający naturalny wzrost produkcji w czasie, to iQ=exp(yAt).

D.    Gdy wartość produkcji i czynniki produkcji rosną w tej samej proporcji, to skala produkcji k>l.

E.    żadne.