gleby364

ji i bardzo ch frakcji

należą do kompleksu >okości, za-lościowych. as wysoka.

emnobrązo-ty. Rumosz

: odcieniem obny i roz-

ą zwietrzę

słabo szkie-7% fosforu 1₂0₃ i 2,4-

?śnej z róż-iych, zasobem kwasów ązków wap-trzenia che-charaktery-•bojętny lub “mieszczeniu

iwierających latnienia za-'ch skałach

Drmacji geo o wiele rza

dziej z kredowych, a także na utworach gezowych i łupkach marglistych (rędziny fliszowe karpackie).

Pod wpływem procesów brunatnienia profil rędziny przybiera następującą budowę: Ap—(B)—C, Aj(B)—C lub Ai—(B)C—C. (Rys. 123a).

W terenach górskich rędziny brunatne są siedliskiem lasu hukowo--jodłowego (Fagetum Carpaticum).

Rędziny brunatne zawierają w poziomie Ap około 1,5—3,0% próchnicy. Charakteryzują się składem mechanicznym gliniastym, pylastym. lub ilastym, budową gruzełkową w poziomach wierzchnich, niżej — zazwyczaj pryzmatyczną. Odczyn tych gleb jest słabo kwaśny do obojętnego. Próchnica adsorpcyjnie nasycona (słodka).

Pod względem przydatności rolniczej są tó gleby średnio dobre, rzadziej dobre lub słabe. Często należą one do klas IVa i IVb, a czasami wartość ich spada do klasy V. W wyjątkowych wypadkach rędziny brunatne stanowią gleby klasy Ilia lub Mb. Są to więc gleby najczęściej pszenne wadliwe (kompleks 3), pszenno-żytnie lub żytni§ (kompleks 4 i 5). Wartość tych gleb w dużej mierze uzależniona jest od ich głębokości, szkieletowości, położenia i stopnia uwilgotnienia.

Wilczyska. Pole uprawne. B. Dobrzański.

Ap 0—35 cm — pył ilasty barwy szarobrązowej, z odłamkami łupka ilasto-piaszczystego, struktura ziarnista przechodząca w pryzmatyczną. Silnie burzy się z HC1.

(B) 35—55 cm — ił pylasty. barwy brązowożółtej, struktura pryzma^ tyczna, układ zwięzły.

(B)j 55—70 cm — jak wyżej, lecz mniej zwięzły.

Cj 70—80 cm — zwietrzelina łupka piaszczystego barwy żółtozielon-kawej, silnie burzy się z HC1.

Co poniżej 80 cm — łupek marglisty.

Jest to rędzina brunatna wytworzona z fliszu, trzeciorzędowa. Gleba, ta jest słabo próchniczna (1,23% próchnicy w Ap). Odczyn jej jest zasadowy (pHw 7,8—8,2), zawartość CaC0₃ 10,2—19,9%. Przyswajalnego fosforu zawiera 0,25—0,55 mg/100 g gleby. Właściwości fizyczne omawianej gleby są pomyślne: porowatość wynosi 55—43%, pojemnośó wodna kapilarna 32,2—28,0%. Jest to gleba średnia, klasy IVa, kompleksu pszennego dobrego (2).

Opis profilu (wg. M. Strzemskiegó i innych).

A₁ 0—28 cm ~ glina średnia, słabo szkieletowa, barwy szarej, struktura gruzełkową.

(B) 28—50 cm — glina ciężka, średnio szkieletowa, barwy popielato-żółtej z brunatnymi zaciekami. Burzenia z- HC1 brak.

C poniżej 50 cm — rumosz skalny; w szczelinach występuje glina ciężka, pylasta. Burzy się z HC1.

	•V: v■ »• •, ’t*v/ł ty, j ^ 'i', u/ - > '• .-ą« v* i/a
/	•		i
			^- -