I 2 jpeg

Niech ci, jesieni, chorób ly matko przeklęta,

Zbrodniczej głowy żaden nic ozdobi wian,

Niech ci oliar nie daje rolnik w plennych sadach,

(kły świeżym moszczem kadzie napełnia po brzeg!

Tyś to chyżego roku najstraszniejsza porę,

Prze/ ciebie ma najwięcej cierpień człeczy ród!

To wraz z tobą się zjawia Ałropos straszliwa

Na tym świecie nieszczęsnym, z dłonią zbrojna

w sierp.

Przeciążona cieniami wtedy Chatonowa

W bagnistych wodach Styksu grząźć poczyna

łódź, ⁴⁰

Wtedy zarazy bydła i łeśny zwierz ginie,

A śmierć przenika nawet w wód głębokich toń. Wyziewa złe opary ziemia, gdy przychodzisz,

Szkodliwy wiatr zatruwa przebieg twoich dni.

V czy twe klęski nie sę zlej zimy zwiastunem?

Choć ta zima od ciebie znacznie lepsza już, l.ecz to ly Borcasza /. północy przyzywasz

Pierwsza i pierwsza ścinasz zimnem wody w lód, Gwałtownie drzewa z liści obdzielasz i sprawiasz.

Ze bez wieńca zieleni staje wiotki gaj.

O, jakże ci złorzeczy nawet piękne nimfy.

Ze z kwiecistych wianuszków odzierasz im włosi I cóż ci wypominać, coć życzy Pornona.

Gdy zbiera swe owoce pod drzew nagim pniern? Więdnie za twym przybyciem i zamiera wszystko.

I wasze, płacy, głosy w pustce nagich drzew;

Wraz ze słońcem daleko od was uszła miłość 1 troska o budowę gniazd iv jeżyny krzach.

Nawet letniego dnia, co dot^d w długiej tali Godzin upływał, skracać ośmielasz się cięg. Widocznie sama władcy Jowisza potęga Tobie poddana i ty dzierżysz w ręku los.

Tobie żywioł posłuszny, każdy ciebie słucha,

I-ter i ludzki ciebie obuwia się ród.

Jakże mógłby się nie bać, jakże nie przeklinać,

Gdy masz prawo dręczenia i morzenia ciał?

1 gdybyś ło przynajmniej lluin gnębiła szary.

Nie ogarniałby całej społeczności ból.

Lecz ty zuchwałe sięgasz i po ludzi wielkich!

O, do tego przynajmniej winnaś nie mieć praw! ^:o

24(1

14. Cesarz Ferdynand 1 Jego żona Anna Jagiellonka