IMAG1014

56 -

Obciążenia jednostkowe wiatru

"₀ • ś • C • q_Q kG/m²fcte

gisie;

£    - współczynnik dynamiczny (objaśniony dalej);

C - współczynnik opływu (wg [17] , załącznik 2) ; dla przekroją kołowego C = 0,67;    ,1'    ^

0_o - normowe parcie dynamiczne wiatru w |kG/m²J i

Sozma [15] podaje następująoe wartości liczbowe normowego

olśnienia dynamicznego wiatru q, które przy wysokościach do

10 m wynoszą dla 5 stref klimatycznych w kraju:

q = 45 kG/m² w I strefie, obejmującej większą część obszaru Polski między jej wschodnią i zachodnią granicą,

q - 55 kG/m² w II strefie, obejmująoej ok. 50-km.pas wybrzeża,

«>

q _a 70 kG/m w III strefie, obejmująoej ok. 50-km.pas podgórski,

_ _ 85 kG/m² w IV strefie, obejmująoej rejony górskie,

H ~    p    _    ■■■■ .    &SM

_s 140 kG/m w V strefie, do której zalicza się szczyty górskie o wysokości ponad 1300 m n.p.m*

Rys.25* Wartości liczbowe normowego ciśnienia dynamicznego wiatru q_Q dla 5 stref Polski'

Wzrastające wartości q dla 5 stref i dla wysokości 10,

20, 40, 100 1 350 m są podane na rys.25, a przy wysokościach pośrednich określa się wartość q Interpolując liniowo*

Jako powierzchnię obciążoną wiatrem przyjmuje się rzut komina na płaszczyznę pionową, przy czym w kominach zbieżnych można zamiast trapezowego przyjmować prostokątny rozkład obciążenia przez zamianę pola trapezu na powierzchniowo równoważne prostokąty, o wysokościach nie większych od 10 m.

Wypadkowe siły od'obciążenia wiatrem przykłada się w ponowie wysokości odpowiedniego odcinka komina (zwykle bębna), tzn. nie uwzględniając jego zbieżności.

Powierzchnia pionowego rzutu segmentu, wg oznaczeń-na rys.24,

V* °’^{5 (D}d ⁺ V * ^h

Współczynnik dynamiczny £ wg [17] zależy od wysokości komina H [mj nad fundamentem i od podstawowego okresu drgań własnych komina T [s], W szczególności:

a)    £ = 1,25 dla kominów o H < 25 m, a także o wysokości £5 m < H < 100 m, jeśMr ich 3? < 0,5 a,

b)    £ = 1,50 dla kominów o wysokości 25<H ^ 100 m, jeśli ich T > 0,f £,

o) dla kominów % wysokości H > 100 m współczynnik dynamiczny można obliczać ze wzoru przybliżonego

gdzie:

i T •

w

i | podstawowy okres drgań własnych komina, obliczany ze wzorów podanych w p.2.4*4 normy [17]. Hp. dla kominów o jednostajnej zbieżności i zmniejszającej się grubości ściany wg rys«26