Image005101

Rozbrat jest świata wyrokiem, Słodka rozkosz czasu marą, Wszystko zmiennym idzie krokiem I staje się czczą ofiarą.

Nadzieja nas tylko poi,

Ze się wkrótce obaczymy,

Męstwo serca ranę goi;

Mocą węzła się cieszymy!! !

Chór.

Zacny Bracie Morykoni,

Nadzieją słodzim swe życie,

Że nam los jeszcze nie wzbroni Cieszyć się na Twe przybycie.

Zna to Świątyni objęcie,

Jaka Twa dobroć i cnoty,

Jak gorliwe przedsięwzięcie !! ! Jaka szczerość i roboty.

Czymeś dla Twego Zwie> zchnika, Kolegów i szkolnej młodzi; Wszystko to dziś z oczu znika, Któż nam tę stratę nagrodzi ?

Chór.

Zwróć oczy Twe, Morykoni,

Co Warsztat nasz w Tobie traci, Jak przyjaciel łzę z ócz roni,

Iż opuszczasz Twoich Braci.

Niechże Ci się wszystko wiedzie, Gdy opuścisz nasze strony,

O żadnej nie wiedząc biedzie, Bądź od każdego lubiony.

Niech żyją żona i dzieci,

W mądrości, szczęściu i cnocie, Niech im mile słońce świeci,

Użyj błogosławieństw krocie.

Chór.

Drogi Bracie Morykoni, Przepędzaj najdłuższe chwile, Wśród rodziny w słodkiej woni Niech Ci wiek upływa mile.

31