Image009301

KAIR

Dzisiaj, przeprowadzę cię przez część górną miasta, pokażę cytadelę i nie tracąc czasu, przepłyniem Nil, wsiądziem na koń (kiedy się wstydzisz na osłach jeździć, z obawy, aby cię nie wzięto za uczonego) i poleciemy zwiedzić miejsce, na którem było niegdyś Heliopolis. Miasto ze wszech stron piękne, ze wszech stron oryginalne! Możnaby na nie patrzyć tysiąc dni i tysiąc nocy! Idźmy pod górę i wstąpmy śmiało po drodze (zdjąwszy naprzód obuwie) do tego pięknego meczetu, opodal cytadeli leżącego. Zowie się on meczetem Hassana.

Od rzezi Mamluków, muzułmanie rzadko doń uczęszczają. Jedyny to meczet, do którego wolno nie ukrywając się wchodzić chrześcijanom.

Architektura piękna! fontanny obłożone marmurem, a za sklepienie gołe niebo, najpiękniejszy w tym kraju sufit. — Patrz, gdzie nas ten Arab wiedzie! Oto, pokazuje nam plamy krwi mamluckiej, której nikt nie śmiał zmyć dotychczas. Oko jego błyszczy niezwyczajnie!... Mamlucy byli nieprzyjaciółmi Arabów; ale nie zemsta to błyszczy w jego oku... raczej wewnętrzne oburzenie, połączone z trwogą... Jego oko zdaje się mówić: «Mamlucy byli wiernymi muzułmanami! A Mechmed-Ali wyrżnął wszystkich Mamluków, w miejscu świętem, które szanują nawet wtedy, gdy się schroni niewierny!... Ale Mehmed-Ali potężny! a my słudzy jego!»

W chodźmy teraz do cytadeli. Rzućmy okiem na te nowe i niezgrabne budowle w wewnętrznem

82