Image012101

GÓRNY EGIPT

baxis! baxis!» Niedopuszczajmy jednak tych chrześcijan do kanży, gdyż są od nas liczniejsi! Stańmy wszyscy zbrój no na pomoście, aby im okazać, że przemocą nic nie uproszą. A rzućmy im też parę butelek oliwy dla lampy palącej się w ich kapliczce. Patrzno! stojąc w wodzie mającej do stu sążni głębokości, odkorko-wują butelki zębami... kosztują... krzywią się jak małpy... myśleli, że wódka... prima-aprilis!

No! teraz odpływajcie sobie, macie już dosyć napoju, zostawcież nas w pokoju! a kysz! bo was po-głaszczem ołowiem!

Uważaj, jak ta wyniosła skała, pod promieniami zachodzącego słońca, jest malowniczą! Kraj już coraz piękniejszy, choć jesteśmy dopiero w Średnim Egipcie.

Chociaż niesłychać tu miłego dźwięku dzwonu wzywającego na wieczorne pacierze, te szare mury klasztoru chrześcijańskiego, to samo imię Boga-Rodzicy, pociesza serce nie jednego wracającego z dzikich krajów wędrowca i wlewa w duszę jego nadzieję, że od chwili, będąc pod bliższą Jej opieką, już go Ona do rodzinnej ziemi zawiedzie.

Otóż miasto Migniech! O niem ci wspominam, gdyż jest więcej znaczącem od małych wiosek i miasteczek, któreśmy od dwóch dni (to jest od Beni-Suef) na naszej drodze spotykali. W okolicach tego miasta mo-żem już napotkać nieco starożytności egipskich. Ale mówiąc między nami, jeśliś niezagorzały antykwarjusz, tylko lubownik pięknych i wspaniałych dzieł czło-

110