Image012101

„Wyznać muszę, że momenta, w których widzi człowiek skutek bliski prawego przedsięwzięcia, są momentami prawdziwej rozkoszy.

„Jakież było moje podziwienie, jakie zadumienie, kiedy, przyprowadzony do izby rozwagi, usłyszałem głos B.\ (rata) Przys.\ (posobiciela). Pierwsze słowa, ustami jego wymówione, wskazywały mi obowiązki, zdobiące człowieka. Wytrwałość, gorliwość, cierpliwość, łagodność — obowiązki, które składają istotę cnoty.

„Kiedy mi dawano wolność oddalenia się, mogłemże to miejsce opuścić, przekonawszy się, że ten pierwszy początek trafił zupełnie do mojego sposobu myślenia, przekonania i chęci nabycia światła i prawdy? Cóż dopiero, kiedy mnie tu w to miejsce stawiono, kiedy głos poważny a zarazem łagodny P.\ (rzewielebnego) odbił się o uszy moje, każde słowo napiętnowane cechą mądrości trafiało do serca i duszy. Stawiono mnie nakoniec do przysięgi. Wykonałem ją z prawdziwą przytomnością umysłu i chęcią najrzetelniejszą, nie przysięgałem bowiem dla dobra własnego na szkodę drugiego, ani na zdradę BB.\ (raci) i ojczyzny, lecz przysięgałem na pełnienie przyjętych obowiązków”.

Tu mówca zwraca się do braci, którzy razem z nim otrzymali świeżo stopień drugi — czeladnika:

„Do was BB.\ (raci) II s.\ (topnia), nowo ze mną posuniętych, zwracam mowę. Pewny jestem, że te same zamiary zbliżyły was do tego grona, pewny, że w tych pierwszych chwilach podobnych doznaliście poruszeń, a nadto przekonany, że moje i wasze nadzieje zawiedzionemi nie zostały.

„Tu mądre i niewzruszone zasady wskazują nam najświętobliwsze obowiązki życia, w tych słowach zawarte: „Pełnij to wszystko, co po tobie obowiązki stanu, w którym cię Najwyższa Opatrzność umieściła, wymagają”.

„Tu widzimy skład mężów najcnotliwszych, najmoralniejszych i najświatlejszych. Widzimy, że żaden obyczajów nagannych nie zajął miejsca w tej Świątyni ludzkości. Przekonaliśmy się, że zgwałcenie praw człowieka i porządku towarzyskiego nie jest tego towarzystwa celem. Poznajemy tu równość przyrodzoną, widzimy szczerość, otwartość, zaufanie i ludzkość. Jakokolwiek losy światowe nami zarządzićby mieli i w którąkolwiek część świata oddalili, tak zawsze i wszędzie BB.‘. (raci) naszych, i zwyczajami i stosunkami światowemi i mową oddalonych, na przyjęcie nasze gotowych znajdziemy”.

Brat Jaworski zwraca się do całej loży:

„Sprawiedliwa i doskonała □ .'. (lożo)! Wystawiłem, ile mi możność dozwoliła, całe zasady i sposób myślenia, które nami, jeszcze w zaślepieniu światowem zostającymi, powodowały; odkryłem czyste zamiary, które nas wiodły do zabrania miejsca w tej Świątyni; wynurzyłem szczere uczucia,

77