img099 (16)

99

rzadziej używaną, jest określenie powiększenia lunety jako stosunku wielkości przedmiotu widzianego przez lunetę do wielkości tego 3sneso przedmiotu widzianego okiem nieuzbrojonym, warteść powiększenia O można wyznaczyć na podstawie wzoru uproszczonego

<*9)

gdzie i - ogniskowa obiektywu, fj> - ogniskowa okularu.

Powiększanie lunet stosowanych w instrumentach geodezyjnych, wynosi od 5 do 50, W teodolitach powlękezenlo lunaty pozostaje w związku z dokładnością podziału limb u aa i jest zwykle 20 - 50-kiotne, a w teodolitach ptfeoyzyjnyoU 40-krotne i większa,

Pola widzenia lunety jest to przestrzeń stożkowa, którą można oglądać przez unieruchomioną'luna tę. Miarą pola widzenia jest kąt wierzchołkowy a stożka, którego wierzchołek leż7 w środku optycznym^- obiektywu, a podstawą jest przysłona (diafragea) lunety, umieszczona zwykle w płaszczyźnie siatki celowniczej, tzn. w miejscu tworzenia się obrazu rzeczywistego, Do wyzaaczonla wielkości pola widzenia możemy używać wzoru uproszczonego

(50)

z którego wynikli, że pole widzenia jest odwrotnie proporojoualne do powiększenia lunaty. ?&rtość kątowa polo widzenia w lunetach geodezyjnych wynosi od 30' do 2°.

Jasność lunety (siła świetlna lunety) jcot to stosunek ilości światła I₀, jaka pada na jednostkę powierzchni siatkówki ofca z obrazu przedmiotu oglądanego przez lunetę, do Ilości światła Ip wysyłanego bezpośrednio przez przedmiot ca tę samą jednostkę powierzahni siatkówki oka

(51)

Wartości tych własnośoi lunet podawano są przez wytwórnie instrumentów. Przy celowaniu lunetą do każdego rodzaju pomiaru należy najpierw przystosować ją do oka obserwatora, tzn, doprowadzić do ostrej widoczności siatkę celowniczą za pomooą Y/yciągu okularowego, następnie wycelować w przybliżeniu na sygnał, ustawić obraz celu na ostrość za pomocą wyciągu siatkowego lub soczewki ogniskującej i usunąć paralakeę, poprawiając ogniskowanie lunaty. Ksstępnie przy pomiarze kątów poziomych nałoży dokładni© nastawić obraz celu na środek siatki celowniczej jednym z trzech sposobów, zależnie od rodzaju siatki i przyzwyczajeń obserwatora (rys. ś12a_t b,o).