img16101 djvu

Satyra przeciw paszkwilom.

C'o was dziś do pisania złych wierszy zapala, Godni wieszczkowie Jasnej-Góry i Sokala?

Złość, czy zemsta? bo mogę powiedzieć zawczasu, Że was rządca mądrego nie zagrzał Parnasu,

Ni muzy słodkiej Safo, ni Horacusza,

Ale raczej Balzebub albo podła dusza.

Czem szabli nie weźmiecie w rękę zamiast pióra? Kiedy wam odmówiła swych darów natura;

Albo czem nie włożycie groźnej ładownicy,

Nie mając przywilejów ani praw wszechnicy?

A! zostawcie tak Parnas jak i jego bogi Szczęśliwym, bo do niego nie znajdziecie drogi; Albo powiększcie talent, dotąd jeszcze słaby,

A nie skrzeczcie tak głośno, Helikonu żaby. Siedźcie sobie spokojnie i patrzcie z daleka Na źródło, którego brud tylko na was ścieka. Więc wam radzę porzucić pełne jadu pióro,

Co się zgina pod wierszem i wadzi z naturą.

A jeśli was chęć weźmie kiedy do pisania,

Niechaj roztropność z prawdą krasi wasze zdania, Niech duch, co was napuszy, zuchwale nie gada, Żeby zemsty nie ściągnął na siebie sąsiada;

I wprzód niechaj się serca i sił swych poradzi, Nim o dom cudzy zębem szaleństwa zawadzi. Uczcie się wprzód poznawać własności człowieka,