img178

pomysłów, nie interpretuje odpowiedzi ani wyników i używa sformułowań uczestników.

Zastosowanie:

Przykład 1 (klasa IV szk. podstawowej)

Prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie... (w oparciu o bajki A. Mickiewicza i I. Krasickiego)

Uczniowie próbują definiować pojęcia „znajomy”, „partner”, „kolega”, „przyjaciel”, biorąc pod uwagę cechy osób, charakter wzajemnych stosunków i zależności itd.

Po przypomnieniu odmiany fleksyjnej wyrazów: ,.przyjaciel", „kolega ” uczniowie wysłuchują tekstu bajek i po podzieleniu się własnymi odczuciami na temat obu wierszy wyjaśniają znane związki frazeologiczne: „zjeść z kimś beczkę soli”, „prawdziwy przyjaciel”, „fałszywy przyjaciel”...

Teraz zapisujemy na tablicy pytanie nominalne stanowiące oś konstrukcyjną naszej lekcji: Jakie cechy powinien posiadać prawdziwy przyjaciel?

•    praca indywidualna uczniów (wpisywanie na kartkach cech), odczytywanie propozycji, oddanie ich nauczycielowi, rejestrowanie (numerowanie),

•    przeglądanie propozycji, dyskusja, eliminacja powtórzeń,

•    ranking indywidualny propozycji,

•    tabela priorytetów grupy (klasy).

Zapisanie notatki w zeszycie w postaci „słoneczka” (w środku hasło „przyjaciel”, na promykach cechy prawdziwego przyjaciela).

W związku z tym, że niełatwo być prawdziwym przyjacielem, nauczyciel wespół z uczniami tworzy „pole sil” wokół hasła „prawdziwa przyjaźń” - z lewej strony uczniowie wpisują szanse (czyli wszystko to, co podtrzymuje prawdziwą przyjaźń), z prawej strony zapisywane są zagrożenia (czyli wszystko to, co jej zagraża).

Szanse    zagrożenia

Prawdziw

przyjaźń

Kolejna praca (.np. domowa) to redagowanie opisu przyjaciela, którym może być rówieśnik, ktoś z rodziny, zwierzę itd.

Propozycje pytań nominalnych:

1.    Szkoła moich marzeń

2.    Idealny nauczyciel

3.    Problemy i pytania, na które chciałbym znaleźć odpowiedź na lekcjach wychowawczych w tym roku szkolnym

j) Drzewo decyzyjne

Jest to graficzny zapis procesu podejmowania decyzji w sytuacjach trudnych i niejednoznacznych autorstwa Rogera La Rausa i Richarda Re-

Rys. 13. „Drzewo decyzyjne”