Bardziej zaawansowani konstruktorzy powinni ulepszyć opisaną strzelnicę. Jednym z ulepszeń będzie zastosowanie obok spustu 4 dodatkowej dźwigni i cięgła z nici nylonowej, która odciągać będzie z powrotem dźwignię 9 po każdym strzale.
Mechanizm uderzeniowy można rozwiązać jeszcze w inny sposób. Konstrukcję takiego mechanizmu przedstawiono na rys. 111. Dźwignię
I najlepiej wygiąć ze szprychy rowerowej.
Dźwignia 1 Jest wrygięta w ten sposób, że jej dolna pozioma część Jest przetknięta przez otwór wywiercony w* listwie 2. Kształt dźwigni w’ widoku z boku przedstawiono na rys. lila, kształt wygięcia dźwigni I w widoku od czołowej strony końca listwy 2 pokazano natomiast na rys.
II lb. Koniec dolnej części dźwigni J jest wygięty w kształcie haczyka 3, na którym jest zaczepiona gumka recepturka 4. Przyklejona gumka 5 amortyzuje uderzenia dźwigni i powoduje cofnięcie ołówka 6 po „strzale" oraz naznaczeniu punktu na sylwetce zająca.
Na bocznej ściance listwy 2 jest zawieszony zaczep-haczyk 7, który poprzez sznurek (lub żyłkę nylonową) jest połączony ze spustem strzelby.
Położenie zaczepu 7 jest ograniczone gwoździkiem 8, natomiast przesuwanie zaczepu do przodu jest wykonywane przez gumkę receptur-kę 4.
Na rys. lllc wyjaśniono położenie dźwigni 1 w momencie przygotowania do strzelania. Po pociągnięciu
Rys. 111. Mechanizm uderzeniowy zrobiony z drutu (ze szprychy rowerowej)
92