ekspert perswazji4

126

Część 8

(Implikacje - kolejny klucz do umysłu Twojego Klienta ]

Teraz poznasz bardziej zaawansowane metody wpływania na działania innych ludzi poprzez język, którym się posługujesz. Owe zaawansowane metody opierają się na wzorcu o nazwie IMPLIKACJA. Implikacja to inaczej WYNIKANIE.

8.1 [IMPLIKACJA SPÓJNIKOWA]

Pierwszy rodzaj implikacji, którą będziesz wykorzystywać, aby realizować swoje cele perswazyjne, nazywa się IMPLIKACJĄ SPÓJNIKOWĄ. Jak już się zapewne domyślasz, nazwa pochodzi od spójnika „I” lub „oraz", których to używać będziesz, konstruując skuteczne wzorce perswazyjne.

Ten pierwszy model implikacji polega na tym, źe wiążesz bieżący stan rzeczywistości Twojego Klienta z czymś, co chcesz mu zasugerować. Czyli wiążesz to, co aktualnie robi, to, o czym aktualnie myśli z sugestią na której Ci zależy.

Weźmy dla przykładu zdanie:

• -Z zaciekawieniem słuchasz tego, co mówię i zastanawiasz się, na kim pierwszym możesz wykorzystać poznane techniki perswazji".

Przeczytałeś to zdanie i założę się, że po chwil zacząłeś myśleć o osobie, na której wypróbujesz poznane tu techniki. Taka konstrukcja zdania powoduje przyjęcie intormacji, jako jednej spójnej całości.

Przeanalizujmy ten wzorzec lingwistyczny.

Pierwsza część zdania brzmi: .Z zaciekawieniem słuchasz tego. co mówię",

Jakby nie było, słuchasz tego, co mówię. Więc jest to zdanie prawdziwe. Na poziomie świadomym i podświadomym Twój umysł zaakceptował to, co powiedziałem. To jest zrozumiale.

Teraz druga cześć zdania: .....zastanawiasz się. na kim pierwszym możesz wykorzystać poznane tu techniki perswazji'.

www.lnstvtut-por8vvazji.pl

Fakty są następując© - to doświadczenie jest Ci obce. Nie zastanawiałeś się przecież nad tym, na kim pierwszym wykorzystasz poznane tu techniki perswazji dopóki, dopóty Ci tego nie zasugerowałem. Mogłeś mnie słuchać i myśleć o wielu Innych rzeczach, i tak z pewnością było. Dopóty, dopóki nie podsunąłem Ci sugestii: „zastanów się, na kim pierwszym wykorzystasz tę wiedzę".

Zauważ, Twój umysł świadomy zaakceptował tę sugestię, jak własną myśl. Dzieje się dlatego, iż połączyłem spójnikiem „i" prawdziwe bieżące doświadczenie (to, co aktualnie robisz) z subtelną sugestią.

Podam Ci teraz inny przykład. Wyobraź sobie następującą sytuację. Witasz się z potencjalnym Klientem, siedzicie naprzeciwko sobie, poprosiłeś o kawę, Twój Klient również pije kawę, mówisz wtedy:

•    "Dziękuję za spotkanie, Panie Janku, siedzi Pan naprzeciwko

mnie, popija kawę, poświęca mi Pan swój czas I pewnie zastanawia się Pan, dlaczego firma, którą reprezentuję, odnosi tak duże sukcesy na rynku? Już spieszę z odpowiedzią. Oferujemy bardzo dobre produkty, które wyróżniają się na rynku.....

Dzięki takiej konstrukcji zdania, Twój Klient potraktuje drugą część zdania jako coś, co stanowi część swoich własnych myśli.

Przeanalizujmy tę wypowiedź. Pierwsza cześć zdania brzmi:

.Panie Janku, siedzi Pan naprzeciwko mnie, popija kawę, poświęca mi Pan swój czas...’

Zdanie to jest potwierdzeniem bieżącej rzeczywistości Twojego Klienta. Stanowi ono całkowitą prawdę, gdyż rzeczywiście Twój Klient, Pan Jan, siedzi naprzeciwko Ciebie, popija kawę i poświęca Ci swój czas.

I teraz druga część zdania: „..pewnie zastanawia się Pan, dlaczego firma, którą reprezentuję, odnosi tak duże sukcesy na rynku?’

To zdanie nie należy do obecnego doświadczenia Twojego Klienta, gdyż mógł on w danej chwili myśleć o wielu innych sprawach, ale z pewnością nie o tym, dlaczego Twoja firma odnosi sukcesy. Jednak spójnik J” sprawił, że to zdanie zostało na poziomie nieświadomym przyjęte bez jakichkolwiek zastrzeżeń, co do jego prawdziwości.

wvwv.instytut-pefswa2f1.pl