ekspert perswazji6

130

B.

C.

8.2 [IMPLIKACJA JEDNOCZESNAJ

Kolejnym rodzajem implikacji, jaką poznasz, jest IMPLIKACJA JEDNOCZESNA. W tym przypadku używasz słowa „możesz" oraz stów „i jednocześnie". Wszystko po to. aby skutecznie przekazywać Twojemu rozmówcy wszelkie sugestie.

Oto trzy przykłady:

•    .Możesz słuchać moich słów i jednocześnie zacząć sobie uświadamiać, że coś byś sobie przekąsił”.

•    .Może Pan używać produktów konkurencji I jednocześnie zastanawiać się nad skorzystaniem z mojej niezwykle atrakcyjnej oferty

•    ,Może Pan nie chcieć z nami współpracować I Jednocześnie dopuszczać ewentualność spotkania, na którym przedstawię Panu nasze produkty”.

Jak już z pewnością zauważyłeś, ich struktura jest następująca: słowa -możesz’, .może Pan"; później potwierdzenie bieżącej rzeczywistości Twojego rozmówcy; potem zwrot _M1 jednocześnie”; a następnie przekazanie sugestii.

Teraz jeszcze jedna bardzo ważna rzecz, dotycząca IMPLIKACJI JEDNOCZESNEJ, a właściwie słowa .możesz", które w tej konstrukcji lingwistycznej występuje.

www.instytut-perswazjl.pl

Wyobraź sobie następującą sytuację. Rozmawiasz przez telefon z |x>tencjalnym Klientem, który nie chce się umówić z Tobą na nietkanie, ponieważ współpracuje już z jedną z konkurencyjnych dla Ciebie firm. Postanowiłeś podsunąć mu sugestię, aby zaczął się zastanawiać nad tym, by jednak podjąć z Tobą współpracę.

Wówczas możesz powiedzieć:

•    .Może być Pan zadowolony z firmy, która Pana obsługuje, I jednocześnie zastanawiać się, jak duże korzyści przyniesie Panu współpraca z inną firmą’.

Możesz powiedzieć też:

•    .Wie Pan, moina być zadowolonym z firmy, z którą się współpracuje. I jednocześnie zastanawiać się nad korzyściami współpracy z inną firmą’.

Czy wyczuwasz tę subtelną różnicę pomiędzy tymi zdaniami.

Różnica pomiędzy tymi zdaniami perswazyjnymi polega na tym. iż w pierwszym przypadku powiedziałeś: .Może być Pan zadowolony’, w drugim zaś: Można być zadowolonym’.

W pierwszym zdaniu użyłeś określonego wskaźnika odniesienia, gdyż powiedziałeś .może być Pan". W drugim zaś użyłeś nieokreślonego wskaźnika odniesienia, mówiąc: „Można być zadowolonym“. Określony wskaźnik odniesienia występuje wówczas, gdy odnosisz się do konkretnej osoby tak, jak w zdaniu pierwszym: .Może być Pan zadowolony’ - odwołałeś się tu do konkretnej osoby, którą jest Twój rozmówca. W zdaniu drugim zaś powiedziałeś: .Można być zadowolonym’, co oznacza, że użyłeś nieokreślonego wskaźnika odniesienia, ponieważ nie odwołałeś się do żadnej konkretnej osoby. Dlaczego o tym wspominam? Sugestie z nieokreślonym wskaźnikiem odniesienia są bardziej neutralne dla świadomego umysłu Twojego Klienta. Dzieje się tak. ponieważ na poziomie nieświadomym nasz umysł nie rozróżnia wskaźnków odniesienia: podobnie jak na poziomie nieświadomym, nasz umysł nie rozumie słowa .nie" - gdyż nie rozumie zaprzeczeń.

Zauważ, iż pierwsze i drugie zdanie przekazuje Twojemu rozmówcy tę samą treść. Jednak zdanie drugie, zdanie, w którym użyłeś nieokreślonego wskaźnika odniesienia, jest dla Twojego rozmówcy bardziej neutralne. Dzięki takiej konstrukcji usypiasz czujność

www.instytut-perswa2ji.pl