Kolendowicz9

7.3. Sztywne utwierdzenie

Ten rodzaj podparcia, nazywany także sztywnym zamocowaniem, jest kolejnym rodzajem podparcia. Belka wspornikowa na przykład jest jednym końcem sztywno utwierdzona (rys. 7-16). Na skutek utwierdzenia belka ta nie może przesunąć się ani poziomo, ani pionowo, nie może się także w miejscu utwierdzenia obrócić. W tym przypadku uległy likwidacji wszystkie trzy stopnie swobody. Oznacza to, że jedno sztywne utwierdzenie od razu unieruchomi element konstrukcyjny. Wobec tego w miejscu sztywnego utwierdzenia powstanie moment utwierdzenia M_u oraz reakcja R o nachyleniu a lub inaczej — moment utwierdzenia składowa pozioma reakcji R_x i składowa pionowa reakcji R_y. W sztywnym utwierdzeniu występują więc trzy niewiadome podporowe. Schemat statyczny sztywnego utwierdzenia pokazano na rys. 7-17.

Rys. 7-17

109