DSC04588 (4)

-21-

Sztywne utwierdzenie.

Sztywne utwierdzenie nazywane jest także sztywnym zamocowaniem. Utwierdzona jednym końcem belka wspornikowa nie może się przesunąć ani poziomo, ani pionowo, nie może się także w miejscu utwierdzenia obrócić. W tym wypadku uległy likwidacji trzy stopnie swobody. Schemat podpory utwierdzonej przedstawiono na rys „a”.

Rys. „a”

8. Geometryczna niezmienność i statyczna wyznaczainość układów prętowych.

Każdy układ prętowy (belki, ramy, kratownice, łuki) musi być ciałem nieswobodnym, a więc muszą istnieć ograniczenia swobody jego przemieszczenia się, czyli tzw. więzy. Rolę tych więzów pełnią różnego rodzaju połączenia oraz podpory, wśród których rozróżnia się :

-    podpory przegubowo przesuwne

-    podpory przegubowo nieprzesuwne

-    podpory płaskie (utwierdzenie)

8.1.    Stopnie swobody.

Stopniem swobody nazywamy liczbę niezależnych geometrycznych parametrów określających położenie tarczy na płaszczyźnie.

Położenie tarczy określają w prostokątnym układzie współrzędnych jednoznacznie trzy składowe : przesunięcie wzdłuż osi „x”, wzdłuż osi „y” i obrót względem obranego punktu.

8.2.    Geometryczna niezmienność układów prętowych.

Jeśli tarczę przytrzymamy jednym prętem podporowym do nieruchomej podstawy, to tarcza traci jeden stopień swobody.

Jeśli tę samą tarczę przymocujemy przegubowo, tak aby mogła się obracać wokół tego przegubu, tarcza traci dwa stopie swobody.