210), 5) łańcuch czworoboków (rys. 211), 6) podwójny łańcuch trójkątów (rys, 212), 7) wieniec triangulacyjny (zamknięty pojedynczy lub podwójny łańcuch trójkątów, niekiedy również zamknięty łańcuch czworoboków - ry3. 21J), 0) sieć wieńcowa (zespół przylegających do siebie wieńców na danym
R7*. 211
Rys. 212
obszarze) - litera '<? na rysunku 214, 9) sieć wypełniająca całkowicie zamknięty obszar wewnątrz wieńca, oparta na wewnętrznych bokach wieńca -litery SW na rysunku 214, 10) sieó powierzohniowa (sieć trójkątów oparta na zewnętrznych bokach wieńca i zapełniająca dany obszar w spo3ób ciągły) - litery SP na rysunku 214, 11) sieć zagęszczająca (sieć trójkątów lub punktów wciętych - rys. 216, zagęszczających założoną uprzednio na danym obszarze sieć wieńoową, wypełniającą lub powierzchniową - rys. 215).
Rys. 213
Rys. 214
Ze względu na układ współrzędnych sieci triangulacyjne dzielimy na państwowe i niezależne (lokalne).
9 celo wyznaczenia wzajemnego położenia wierzchołków sieci triangulacyjnej wykonujemy pomiary kątowe we wszystkich trójkątach oraz peniary długości niektórych wybranych w pewnych odstępach boków. V sieci lokalnej może wystarczyć pomiar jednego boku. Długość boku wyznaczumj zwykle pośi6dnio przez pomiar w równym terenie bazy i odpowiednich kątów w tzw. sieci podstawowej (bazowej), związanej z danym bokiem (rys. 210 - bazy AB i CD). 9 sieciach państwowych na wielkich obszarach zakładamy buzy