210 ANTENY PROSTOLINIOWE
Rys. 9.21. Rozkład prądu w dipolu półfalowym zasilanym; n) symetrycznie, b) asymetrycznie
Rys. 9.22. Przekrój przez zasilanie asymetryczne za pomocą kabla koncentrycznego
zjawisko asymetrii. W lewym ramieniu dipola napięcie chwilowe rośnie od punktu 1 do punktu 3, w prawym zaś maleje od punktu 2 do punktu 5. Na powierzchni zasilającego przewodu współosiowego na odcinku 1-4 powstaje napięcie zgodne w fazie z napięciem w ramieniu lewym 1-3 i w przeciwfazie do napięcia w ramieniu prawym 2-5. Wywołuje to przepływ prądu pojemnościowego Icp między prawym ramieniem a przewodem zasilającym (między punktami 2-1 aż do 5-4), W wyniku tego po powierzchni ekranu płynie prąd asymetrii IA. Schemat
Rys. 9.23. Rozkład napięć, prądów i pól w dipolu zasilanym asymetrycznie
(®)
?c C
Rys. 9.24. Obwody zastępcze dla dipola zasilanego kablem współosiowym o impedancji Zc obciążonym impcdancją Z,: a) schemat zastępczy obwodu z rys. 9.22, b) c) schemat zastępczy obwodu z symetryzalorem rękawowym (rys. 9.28)
obwodowy przedstawiono na rys. 9.24a. Zadaniem symetryzacji jest likwidacja prądu asymetrii IA. Można to osiągnąć albo poprzez wstawienie dławika na końcu linii, który utrudnia przepływ prądu asymetrii, albo poprzez dobudowanie iv końcowej części przewodu zasilającego odcinka linii wytwarzającego prąd w przeciwfazie lub uniemożliwiającego jego przepływ. W języku angielskim używa się nazwy „baiun” od początkowych liter wyrazów balanced i unbalanced. Sytuację po zastosowaniu symetiyzatora przedstawiono na rys. 9.25. Ważne jest też symetryczne prowadzenie linii transmisyjnej względem ramion dipola. Od-chylenie od linii symetrii (linii ekwipotencjałnej) powinno nastąpić co najmniej w odległości A/2 od anteny, w przeciwnym razie mimo stosowania symetryzatora
Linia ekwipotencjalna
fyt- 9.25. Dipol oddzielony symetryzatorem od linii zasilającej