Następny aspekt proprium - obraz własnej osoby.
- „ja" realne - jak się widzę.
- „ja" idealne - jaki chcę być.
Ostatnim wymiarem proprium są dążenia osobiste - wymiary i elementy motywacyjne. Obejmuje motywy i dążenia do doskonalenia się, do realizacji wybranych wartości i celów. Teoria Allporta zawiera wiele wątków, elementów strukturalnych, ale też pokazuje dynamizmy człowieka. Np. proprium jest pewną strukturą ale jest również dynamizmem. U Allporta ważny jest rozwój i jedność osobowości. Jedność osobowości zapewniona jest przez proprium. Proprium daje szansę na jedność, ale równocześnie na spójność wewnętrzną. Dzięki proprium człowiek jest odczytywany, jako zintegrowana lub nie zintegrowana całość.
Człowiek dąży do jak największej harmonii wewnętrznej. Rozwój człowieka jest rozwojem
stopniowego przekształcania się w wyniku różnych mechanizmów. Szczególnie ważnym
mechanizmem jest autonomia funkcjonalna. Rozwój osobowości ma w różnych etapach
życia różne swoje prawa. Allport uważał, że dziecko stanowi wyłączny wytwór
dziedziczności. Niemowlę według niego to jest pierwotny popęd, ekstensja oparta na
odruchach. Noworodek nie ma osobowości.
Pierwotnym źródłem pobudzenia są doznania ciała - przyjemne lub przykre. Z czasem
różnicują się one i dopiero w wyniku interakcji, różnicowania tych odczuć pojawiają się
cechy osobowości.
W pierwszym roku życia przejawiają się przede wszystkim formy ekspresji, objawy
zalążków osobowości. Osobowość zaczyna się rozwijać później w wyniku naśladowania,
interakcji, uczenia się i rozwoju "ja".
U dorosłego człowieka rozwój osobowości nie tylko następuje w wyniku interakcji i energii
wewnętrznej, ale twe w wyniku pewnych zamiarów, procesów nastawionych na cel. Allport
bardzo dużo miejsca poświęca na wyróżnienie cech dojrzałej osobowości. Mówi, że
zdrowym człowiekiem jest ten, który dąży do osiągnięcia dojrzałej osobowości, realizacji
siebie. Dlatego jest to inny model rozwoju niż u dziecka.
William Sheldon
Psychologia konstytucjonalna zaczyna się od Hipokratesa i Galenusa oraz tradycji
myślenia greckiego. Przedstawicielem psychologii konstytucjonalnej jest także Kretschmer.
Opisują oni zachowania człowieka w kategoriach cech. Udowadniają że posiadanie
określonych cech wiąże się z typami budowy ciała. Tutaj źródłem osobowości jest
konstytucja ciała. U Kretschmera konstytucję ciała tworzy budowa ciała jak również
przemiana materii.
Budowa ciała jest jednym z aspektów osobowości oraz jest najbardziej widocznym
elementem. Ta budowa wyzwala pewien styl zachowania człowieka, pewien styl
temperamentu.
Sheldon jeszcze bardziej to sprecyzował. Stwierdził, ze budowa ciała to nie jest tylko
kwestia kategorii ale Jest to kwestia pewnego nasilenia wymiaru w budowie ciała. Wyróżnił
trzy podstawowe układy powstające z listków zarodkowych: endomorficzny, mezomorficzny,
ektomorficzny. W zależności od nasilenia można to było zapisać w kategoriach układu
wymiarowego. Typowy ektomorfik to: 1-1-7, typowy endomorfik to 7-1-1, a typowy
mezomorfik 1 - 7 -1. Stała była kolejność cyfrowa w zależności od budowy ciała. Ta budowa
ciał predestynuje do rozwoju pewnych stylów zachowań. Te style najczęściej są łączone z
pojęciem temperamentu, ale nie tylko. W tradycyjnym ujęciu często mówi się, że
temperament to jest afektywna strona naszej osobowości. To jest ta część, która
odpowiada za szybkość wzbudzania stanu emocjonalnego, za kwestię ruchową i
intensywność pewnych przeżyć.
Natomiast u Sheldona sprowadza się to nie tylko do tych wymiarów ale również też do