Wnioski Lab 19

Celem ćwiczenia było zbadanie właściwości złącza p-n, wyznaczenie charakterystyki prądowo-napięciowej diody zarówno dla kierunku przewodzenia jak i zaporowego oraz wyznaczenie współczynników Is i  charakteryzujących dane złącze p-n. Ćwiczenie zostało w pełni zrealizowane. Ogólne wyniki pomiarów i opracowane na ich podstawie wykresy i współczynniki są zgodne z wartościami teoretycznymi. Wyznaczona na podstawie pomiarów charakterystyka prądowo-napięciowa w kierunku przewodzenia jest kształtem zbliżona do teoretycznej, jednak w kierunku zaporowym dość od teoretycznej odbiega. Spowodowane może być to użyciem niesprawnej diody, która wpłynęła na kształt krzywej.

Jak należało się tego spodziewać rezystancja dynamiczna diody w kierunku przewodzenia wyznaczona na podstawie charakterystyki prądowo-napięciowej jest mała, rzędu pojedynczych omów. Jest ona większa dla tego zakresu napięć, gdzie charakterystyka jest bardziej płaska (mniejsze napięcie polaryzujące diodę). Dla kierunku zaporowego rezystancja dynamiczna złącza jest duża, rzędu kilkuset megaomów. Oznacza to, że złącze zachowuje się zgodnie z oczekiwaniami, a pomiary zostały przeprowadzone prawidłowo.

Wyznaczenie parametrów charakteryzujących złącze p-n nastąpiło na podstawie zależności

lnI = f(U). Prąd Is wyniósł około 1.3 nA i wydaje się być nieco za mały. Możemy to uzasadnić tym, że wykorzystywane przez nas do obliczenia Is równanie, opisuje charakterystykę statyczną idealnego złącza p-n. Nasza dioda nie była jednak idealna, podczas użytkowania grzała się, przez co zmieniała swoje parametry, co zauważyłem dokonując po pewnym czasie ponownego pomiaru prądu dla danego napięcia.

Pomiary zostały przeprowadzone z pewną dokładnością, która wiązała się z dokładnością

odczytu wyników z przyrządów oraz określoną dokładnością przyrządów pomiarowych. Na błąd pomiarów miało również wpływ niestabilne napięcie sieci, co szczególnie dało się zauważyć na wskazaniach woltomierza.

---