LABORATORIUM --> [Author:(null)] MECHANIKI
WYDZ. TRANSPORTU P. W.		ROK AKADEM. 1996/97 SEM.IV				ZESPÓŁ NR GRUPA T8
ĆWICZENIE NR 9 TEMAT: BADANIE TŁUMIKA OLEJOWEGO
Skład zespołu	Ocena ze sprawdzianu		Sprawo-zdanie		Ocena końcowa		Uwagi
1.MARIUSZ KASZYŃSKI
2.ROBERT ŁUKASIAK
3.ANDRZEJ ZAREMBA
DATA WYKONANIA				DATA ODDANIA

Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie zależności między współczynnikiem tłumienia, a wielkością przykrycia otworów tłoczka w tłumiku.

II. Wykonania ćwiczenia

Stanowisko pomiarowe :

1 - sprężyna

2 - masa drgająca

3 - tłumik olejowy

4 - tensometry oporowe

5 - podstawa

6 - aparatura rejestrująca

7 - układ wymuszający

Ćwiczenie składa się z dwóch części:

Część pierwsza polegała na znalezieniu zakresu amplitud przy których występuje tłumienie liniowe. W tym celu zdejmujemy charakterystyki x=f(t) na rejestratorze dla stałego miń tłumienia (zerowy kąt przesłonięcia średnicy tłoczka) i zmiennej wartości amplitudy. Dla tak uzyskanych pięciu wykresów (nr I.1, I.2, I.3, I.4, I.5) obliczamy logarytmiczny dektrement tłumienia, z wzoru:

II.1

Gdy przybiera on stałą wartość stałą, to tłumienie jest liniowe. Stwierdziliśmy to, dla wykresu nr I.4. Wychylenie początkowe x_o=3mm. Dla tej wartości przeprowadzamy drugą część ćwiczenia.

Druga część ćwiczenia polega na zapoznaniu się z wpływem wielkości powierzchni tłoka na współczynnik tłumienia oraz wykreślenie charakterystyki γ=f(α).Realizowaliśmy to w następujący sposób. Dla tego samego wychylenia początkowego x_o=3mm i zmienianego kąta rozchylenia przesłon tłoka (od 0^o do 45^o) zdejmowaliśmy wykresy x=f(t) (nr II.1, II.2, II.3, II.4, II.5, II.6). Dla zmierzonych na rysunku wartości x(t) i x(t+T_h) oraz T_h (1cm - 0.5 s), obliczamy kąt przesunięci fazowego między siłą tłumienia, a przemieszczeniem γ , logarytmiczny dekrement tłumienia δ (wz II.1), częstotliwość drgań tłumionych ω_h, współczynnik tłumienia h, oraz częstotliwość drgań ω_o, korzystając z następujących wzorów:

γ= h=

Obliczone wartości umieszczamy w tabelce :

L.P.	α	xo		δ	Th	ωh	h	ωo	γ
1.	0^o	3mm	1.32	0.26	0,42	14,87	0,61	14,79	0,041
2.	9^o	3mm	1.46	0,39	0,4	15,70	0,98	15,73	0,062
3.	18^o	3mm	1.40	0,34	0,42	14,78	0,80	14,80	0,054
4.	27^o	3mm	1.42	0,38	0,4	15,70	0,95	15,73	0,060
5.	36^o	3mm	1.75	0,56	0,38	16,53	1,47	16,60	0,088
6.	45^o	3mm	2.50	0,91	0,4	15,70	2,28	15,86	0,143

Wykres γ=f(α)

Wnioski

Siłę tłumienia wiskotycznego określa się zależnością F=l•, tak więc jej wartość zależy od prędkości, a ta od wielkości wychylenia. Przy tłumieniu wiskotycznym siłę tłumienia przez wychylenie można regulować w małym zakresie amplitud.

Inny sposób regulacji to wielkość średnicy hydraulicznej tłoczka. Sposobem tym można dokonywać w znacznym przedziale. Wzrost średnicy tłoczka, co w ćwiczeniu realizowaliśmy przez zmianę kąta ustawienia przesłon, powoduje wzrost wartości siły tłumienia.

Na wartość siły tłumienia można wpływać też przez wielkość masy tłumionej, niewyważonej . Wzrost tej masy powoduje zmniejszenie siły tłumienia, z powodu większej bezwładności układu.

Maximum występująca dla punktu 9 na osi odciętych wynika z niedokładności zadania wartości wyjściowych (wychylenie początkowe), oraz trudności z odpowiednim ustawieniem kąta przesłon.

4

2

1

4

3

5

6

MT

R

---