1. Opis ćwiczenia.
Tematem ćwiczenia było badanie przemieszczeń układów statycznie wyznaczalnych.
Należy pamiętać, że przy projektowaniu elementu zginanego konstrukcji należy tak dobrać kształt i wymiary jego przekroju poprzecznego, aby:
największe naprężenia wywołane w jego przekrojach obciążeniem zewnętrznym nie przekraczały wartości dopuszczalnych;
odkształcenia sprężyste nie przewyższały ustalonych wartości (warunek sztywności)
W celu sprawdzenia, czy dany układ odpowiada wymaganym warunkom sztywności, zapoznajemy się z wyznaczeniem przemieszczeń poszczególnych jego punktów przy działaniu dowolnego obciążenia.
W ogólnym przypadku uwzględniamy przemieszczenia w trzech kierunkach.
W rozpatrywanym układzie (zginanie proste) osie belek doznają przemieszczeń liniowych w dwóch kierunkach:
- u - równoległy do osi belek
- v- prostopadły do osi belek
Krzywa, w jaką przechodzi oś belki przy zginaniu nazywa się osią odkształconą belki lub linią ugięcia.
Przemieszczenie środka przekroju poprzecznego belki w kierunku prostopadłym do jej osi pierwotnej nazywamy ugięciem belki w danym przekroju. Największe ugięcie belki zginanej nazywamy strzałką ugięcia.
Kąt obrotu przekroju poprzecznego belki względem osi obojętnej nazywamy kątem obrotu (w badaniu nie był wyznaczany).
2.0.Doświadczenia
Ćwiczenie obejmowało dwa doświadczenia :
1. Wyznaczenie przemieszczeń belki załamanej.
2. Pomiar linii ugięcia belki o skokowo zmiennym przekroju.
2.1.Belka załamana
2.1.1. Rysunek
1kG
152.5mm
0.5kG
152.5mm
4.6mm
230mm 230mm
24.5mm
Belka wykonana jest z mosiądzu: E=1.25*105 MPa.
2.1.2.Obliczenia teoretyczne
δ EJ (0.5*152.5*152.5*2/3*76.25 + 152.5*152.5*76.25 + 0.5*152.5*230*(2/3*76.25 + 1/3*154.1) + 0.5*76.25*230*(1/3*76.25 + 2*2/3*154.1)) = 2.48834 mm
δ EJ (0.5*152.5*152.5*(2/3*76.25 + 76.25) + 0.5*152.5*305*76.25 + 0.5*305*230*(2/3*76.25 + 1/3*154.1) + 0.5*152.5*230*(1/3*76.25 + +2*2/3*154.1)) = 4.38188 mm
δ EJ (0.5*130*230*(1/3*76.25 + 2*2/3*154.1)) = 1.38952 mm
2.1.3. Wyniki pomiarów
Seria odczytów |
Nr punktu |
1 |
2 |
3 |
|
OP |
3,0 |
2,1 |
2,0 |
Odczyt 1 |
OK |
0,66 |
8,12 |
0,79 |
|
δ [mm] |
2,34 |
6,02 |
1,21 |
|
OP |
3,0 |
2,1 |
2,0 |
Odczyt 2 |
OK |
0,67 |
8,13 |
0,8 |
|
δ [mm] |
2,33 |
6,03 |
1,2 |
|
OP |
3,0 |
2,1 |
2,0 |
Odczyt 3 |
OK |
0,67 |
8,16 |
0,8 |
|
δ [mm] |
2,33 |
6,06 |
1,2 |
Wartość śr. |
δ [mm] |
2,33 |
6,04 |
1,2 |
2.2.Belka o skokowo zmiennym przekroju
2.2.1.Rysunek
1kG
A 5kG B
75mm 75mm 75mm 150mm 75mm 75mm 75mm
262.5mm 262.5mm
Wymiary przekrojów:
18.3 x 8 mm 10 x 8 mm
2.2.2.Obliczenia teoretyczne (dwa dowolnie wybrane punkty)
δ mm
δ mm
2.2.3.Wyniki pomiarów.
Seria odczytów |
Nr punktu |
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
|
|
OP |
6,0 |
9,0 |
6,0 |
7,1 |
6,9 |
7,0 |
|
Odczyt 1 |
OK |
5,56 |
8,18 |
4,95 |
6,25 |
6,44 |
7,43 |
|
|
δ [mm] |
0,04 |
0,82 |
1,05 |
0,85 |
0,46 |
0,43 |
|
|
OP |
6,0 |
9,0 |
6,0 |
7,1 |
6,9 |
7,0 |
|
Odczyt 2 |
OK |
5,56 |
8,2 |
4,95 |
6,25 |
6,44 |
7,43 |
|
|
δ [mm] |
0,04 |
0,8 |
1,05 |
0,85 |
0,46 |
0,43 |
|
|
OP |
6,0 |
9,0 |
6,0 |
7,1 |
6,9 |
7,0 |
|
Odczyt 3 |
OK |
5,55 |
8,18 |
4,94 |
6,22 |
6,43 |
7,44 |
|
|
δ [mm] |
0,05 |
0,82 |
1,06 |
0,88 |
0,47 |
0,44 |
|
Wart. śr. |
δ [mm] |
0,4 |
0,81 |
1,05 |
0,86 |
0,46 |
0,43 |
|
WNIOSKI
Wyniki otrzymane podczas doświadczenia niewiele różnią się od wartości przemieszczeń uzyskanych z obliczeń teoretycznych (układ rozwiązano wykorzystując twierdzenie redukcyjne δ = ∫(MoMi)/(EJ)ds ). Błędy pomiarowe nie przekraczają w ćwiczeniu 1 - 9% i wynoszą odpowiednio : , ,
w ćwiczeniu 2 -18% i wynoszą : ,
Błędy te wynikają z dużej czułości układu na wstrząsy i z uwagi na nierównoczesne przyłożenie obciążeń zewnętrznych do układu. Należy pamiętać także, że mierzymy małe wartości, których pomiar wymaga dużej precyzji i zachowania szczególnej ostrożności przy jego wykonywaniu. Częściowy wpływ na otrzymane wyniki ma także dokładność przyrządów pomiarowych.
Obliczenia teoretyczne oparte są na wzorach uproszczonych, a otrzymane wyniki także obarczone są błędami, co powoduje wzrost wartości ostatecznych błędów.