STRUKTURA PRZESTRZENNA POPULACJI
* terytoria osobnicze (rewiry) - powierzchnie zajmowane i stale bądź okresowo bronione przez osobniki tworzące populację
* wielkość rewirów zależy od właściwości biologicznych gatunku, ukształtowania powierzchni terenu, warunków klimatycznych i wielu innych czynników
* część rewirów może się na siebie nakładać (ze względu na ograniczoną pojemność środowiska)
* areał przestrzenny populacji - zsumowana powierzchnia rewirów
* zasięg - obszar zajmowany przez gatunek, którego granice wyznaczają areały wszystkich populacji danego gatunku
* rozmieszczenie - specyficzny rozkład przestrzenny osobników w obrębie areału zajmowanego przez populację
ROZMIESZCZENIE SKUPISKOWE
* spotykane najczęściej w dojrzałych (w pełni ukształtowanych) ekosystemach
* zalety skupiskowości
- ułatwienie w wyszukiwaniu pokarmu
- ułatwienie w opiece nad potomstwem
- wzajemne ostrzeganie się przed niebezpieczeństwem
- solidna obrona
~ duże stada ptaków albo ławice potrafią zdezorientować potencjalne drapieżniki (np. krogulec łatwo pochwyci samotnego szpaka, ale nie zaatakuje całej grupy)
- sprzyjający sposób rozrodu (w skupieniach rosną ciężkonasienne dęby i buki oraz rozmnażające się wegetatywnie topole białe i stokrotki)
* wady skupiskowości
- konkurencja o wodę (szczególnie silna u roślin)
- konkurencja o przestrzeń życiową
- konkurencja o pokarm i światło
- czynnik stresujący (dla kręgowców stałocieplnych, szczególnie ssaków)
* przejawy tendencji skupiskowej
- stada u dużych ruchliwych zwierząt (renifery w Arktyce, antylopy Gnu w Afryce, szpaki w Polsce)
- ławice u ryb (dorsz, śledź)
- owady społeczne
- kolonie koralowców
- skupiska drzew
* zasada Alleego - zarówno przegęszczenie populacji, jak i niedogęszczenie mogą działać na populację ograniczająco
- wielkie skupiska ludzi
~ im większe miasto i im więcej mieszkańców, tym większy poziom stresu
~ zakłócenia komunikacji społecznej
~ większa liczba ataków agresji i nerwic
ROZMIESZCZENIE LOSOWE
* występuje rzadziej niż skupiskowe
- duża nieregularność występowania osobników (w niektórych częściach areału przestrzennego populacji nie ma ich wcale, w innych jest niewiele, czasem można natknąć się na spore skupiska)
* liczne bezkręgowce (większość pająków, wijów oraz pasożyty)
* wady
- zwierzęta te najczęściej znajdują swoje ofiary lub żywicieli przypadkowo
- problem przemieszczania na większe odległości (wędrówki młodych pająków sieciowych w lesie zależą od kierunku i siły wiatru)
- sposób rozlokowania (u chitonów w strefie przybrzeżnej decyduje o nim ukształtowanie podłoża)
ROZMIESZCZENIE RÓWNOMIERNE
* jest rzadkością w przyrodzie
- odległości pomiędzy poszczególnymi osobnikami populacji są mniej więcej równe
* w warunkach naturalnych taką strukturę przestrzenną najczęściej stwierdza się w siedliskach jednorodnych i tam, gdzie napięcia konkurencyjne są bardzo duże
* na pustyniach piaszczystych zdarza się, że kaktusy rosną w wyjątkowo regularnych odstępach (jest to skutkiem ostrej konkurencji o wodę, gdy każdy dorosły osobnik kontroluje swoim systemem korzeniowym określony, podobny obszar wokół siebie, wydziela do podłoża substancje hamując rozwój innych roślin)
* cechuje często zwierzęta wykazujące stale lub okresowo silny terytorializm
- ryby raf koralowych
- tygrysy w dżungli
* w warunkach naturalnych rozmieszczenie prawie nigdy nie jest idealnie równomierne
* w biocenozach sztucznych (sadach, młodnikach sosnowych) regularne odległości pomiędzy osobnikami są wynikiem zamierzonych działań człowieka
STOSUNKI LICZBOWE
* ze strukturą przestrzenną wiąże się bezpośrednio jej liczebność i zagęszczenie
* liczebność - liczba osobników tworzących daną populację, nie będąca wartością stałą (zawsze waha się pomiędzy dolną a górną granicą wielkości populacji - nazywamy to oscylacjami populacji)
- zależy od wielu czynników
~ gatunku (jego konstytucji biologicznej)
~ zajmowanego poziomu troficznego
~ warunków środowiska
- jej określenie jest trudne ze względów technicznych
* zagęszczenie - liczba osobników danej populacji przypadająca na jednostkę powierzchni (zwykle na m2 lub ha, dla organizmów glebowych i wodnych na jednostkę objętości, np. dm3)
- u dużych osobników jest z zasady mniejsze niż u małych (sosna - czarna jagoda, myszy leśne - zające)
- u roślin jest większe niż u roślinożerców
- najmniejsze jest u drapieżników
- zależy od
~ poziomu troficznego
~ ilości dostępnej energii
* wyróżniamy trzy główne mechanizmy regulacji liczebności
ROZRODCZOŚĆ
* liczba młodych osobników urodzonych w jednostce czasu (zwykle w ciągu roku)
* czynniki warunkujące:
- maksymalna rozrodczość populacji (teoretyczna zdolność do wydawania potomstwa)
~ jeżeli warunki ekologiczne są idealne to jedynym ograniczeniem takiej rozrodczości są biologiczne możliwości osobników danego gatunku
~ w warunkach naturalnych występuje bardzo rzadko
- opór środowiska (tworzony przez wszystkie możliwe czynniki abiotyczne/nieożywione i biotyczne/ożywione)
~ ograniczenia tempa rozrodu (przez niedobór jakiegoś pierwiastka, wody lub pokarmu, nadmierne przegęszczenie, obecność drapieżników i pasożytów)
* rozrodczość rzeczywista/ekologiczna
- wynik oddziaływania obu czynników
- występuje w warunkach naturalnych
* rozrodczość maksymalna + (opór
środowiska) = rozrodczość rzeczywista
ŚMIERTELNOŚĆ
* liczba osobników populacji ginących w jednostce czasu
* czynniki warunkujące:
- śmiertelność minimalna (wynika z zaprogramowanej genetycznie maksymalnej długości życia)
~ jeśli warunki ekologiczne są idealne, to osobniki wymierają tylko ze starości
~ zdarza się jedynie w warunkach sztucznych (hodowle, ZOO)
* opór środowiska (zespół wszystkich czynników, które skracają czas życia osobników w populacji)
~ ataki drapieżników i pasożytów
~ niedobór pokarmu
~ przegęszczenie
~ walki między osobnikami o partnera płciowego
* śmiertelność ekologiczna
- prawie zawsze większa niż minimalna
- występuje w warunkach naturalnych
* śmiertelność minimalna + (opór środowiska) = śmiertelność rzeczywista
MIGRACJE
* emigracja - wywędrowywanie osobników poza areał przestrzenny populacji
* imigracja - przybywanie osobników z innych populacji
KRZYWE PRZEŻYWANIA
* opisują śmiertelność
* sporządzane na podstawie długich obserwacji
KRZYWA WYPUKŁA
* charakterystyczna dla mało liczebnych gatunków zwierząt o znacznych rozmiarach, które dużo energii zużywają na opiekę nad potomstwem
* słonie, nosorożce, człowiek współczesny
* analiza
- w takich populacjach śmiertelność jest niewielka we wczesnym okresie życia, później spada prawie do zera i dopiero wśród starych osobników rośnie gwałtownie
KRZYWA WKLĘSŁA
* charakterystyczna głównie dla organizmów wydających na świat bardzo liczne potomstwo, najczęściej pozbawione opieki rodzicielskiej
* tasiemce, przywry, małże, pasikoniki, sardynki, śledzie, większość żab i drobnych gryzoni (chociaż opiekują się potomstwem)
* większość roślin, np. buk czy dąb (z dziesiątków tys nasion wysiewanych co roku, kiełkuje kilkaset i tylko jedna siewka na kilka lat ma szansę rozwinąć się w dojrzałe drzewo
* analiza
- śmiertelność osobników spada w miarę lat życia (we wczesnym okresie jest największa)
KRZYWA ESOWATA
* pszczoły, mrówki, ptaki śpiewające, większe gryzonie, ssaki kopytne
* analiza
- śmiertelność jest duża wśród młodych osobników, stopniowo maleje u dorosłych i ponownie narasta w czasie starzenia
- poszczególne gatunki mogą różnić się stopniem nachylenia krzywej (jej postać może zbliżać się do wypukłej - bawół afrykański, lub do wklęsłej - wróbel)
KRZYWA SCHODKOWATA
* cechuje organizmy, których przeżywalność silnie zmienia się w kolejnych stadiach życiowych
* owady z przeobrażeniem zupełny (np. motyle)
* analiza
- ich śmiertelność jest bardzo duża w fazie złożonych jaja, a także w czasie linienia i wśród krótko żyjących osobników dorosłych
- obniżenie śmiertelności następuje w stadiach młodocianych (juwenilnych) gąsienic i poczwarek
KRZYWA JEDNOSTAJNIE NACHYLONA
* organizmy z brakiem zależności śmiertelności od stadium życiowego (wymieranie jest stałe)
* jamochłony rozmnażające się przez pączkowanie (np. stułbia) - badania przeprowadzono w warunkach sztucznych
PRZYROST NATURALNY
* otrzymany po zbilansowaniu rozrodczości, śmiertelności i migracji
* (rozrodczość ekologiczna + imigracja) - (śmiertelność ekologiczna + emigracja) = przyrost naturalny
KRZYWA WZROSTU POPULACJI
* obrazuje przyrost naturalny
* przykład
- gdy populacja zasiedla nowe, korzystne terytorium, zwykle rozrodczość jest bliska maksymalnej, a śmiertelność ekologiczna bliska minimalnej
- wówczas następuje gwałtowny, wykładniczy wzrost liczebności takiej populacji
- niemal zawsze wraz ze wzrostem liczby osobników i zagęszczenia, tempo przyrostu liczby osobników maleje, ponieważ rośnie opór środowiska
- w pewnym momencie osiągnięty zostaje stan dynamicznej równowagi liczebności i populacja stabilizuje się
* wyjątkiem od tej reguły jest populacja człowieka
EKSPLOZJA DEMOGRAFICZNA
* do połowy 18 wieku przyrost naturalny był niewielki i niezbyt zagrażał środowisku
* postęp medycyny i nauk technicznych doprowadziły do radykalnego spadku śmiertelności, któremu nie towarzyszył jednocześnie spadek rozrodczości
* stan taki musiał się skończyć eksplozją demograficzną
* stan współczesny
- liczebność naszej populacji znacznie przekroczyła pojemność środowiska, ale przyrost naturalny nie został zahamowany
- w krajach zamożniejszych przyrost naturalny spada i liczebność populacji stabilizuje się na względnie niskim poziomie (w tym w Polsce)
- sytuacja biednych państw afrykańskich i azjatyckich jest alarmująca (największy przyrost naturalny jest a Afryce)
FLUKTUACJE LICZEBNOŚCI
* zmieniająca się rozrodczość i śmiertelność powodują, że naturalne, pozornie ustabilizowane populacje ulegają fluktuacjom liczebności
- częstość oraz skala ich występowania są różne i zależne od bardzo wielu okoliczności
* konkretnym przykładem są cykliczne wahania
liczebności populacji zająca bielaka i rysia w Kanadzie
- rysie jako drapieżniki nie są w stanie w wielkim stopniu ograniczać populacji zajęcy
- populacja drapieżnika zmienia swoją liczebność tak jak populacja ofiary
- wahania liczebności zajęcy są powodowane dostępnością jadalnych pędów roślin
~ w niektórych latach było ich dużo i liczebność zajęcy szybko rosła
~ intensywne podgryzanie roślin powodowało odkładanie w młodych gałązkach trujących związków fenolowych
~ gdy liczebność zajęcy osiągnęła maksimum, ilość jadalnych gałązek zmniejszyła się niemal do zera
~ wzrosła więc śmiertelność i populacja roślinożercy uległa załamaniu
~ mała liczba zajęcy była w stanie obgryźć jedynie drobną część gałązek, przez co inne gałązki rozwijały się bez przeszkód i nie zawierały żadnych trucizn
* po kilku latach załamania liczba zajęcy mogła ponownie szybko wzrosnąć, a wraz z nią liczba rysi
* w ten sposób cykl powtarzał się regularnie przez wiele lat (badania od 1845r)
STRUKTURA WIEKOWA I PŁCIOWA
* struktura wiekowa - udział różnych grup wiekowych w populacji
- z jednej strony dość stała cecha gatunkowa
- z drugiej strony podlega silnym wpływom wielu czynników (rozrodczość, strategia rozrodu, śmiertelność)
- ocena rozkładu wiekowego osobników dostarcza informacji o aktualnej kondycji danej populacji
- badanie struktury wiekowej powinno obejmować dłuższe okresy
* w życiu każdego osobnika wyróżniamy trzy podstawowe okresy rozwoju: przedrozrodczy, rozrodczy i porozrodczy
* osobniki w populacji możemy pogrupować na: młodociane, dojrzałe i starzejące się (liczba klas może byś jednak większa, w zależności od tego, jak szczegółowe przyjmuje się kryteria pomiaru wieku)
* jeśli osobniki w poszczególnych klasach zostały zliczone, wyniki można przedstawić w postaci piramid wieku
* jeżeli w czasie obliczania struktury wiekowej populacji uwzględnimy liczebność osobników różnej płci, można mówić o ustalaniu struktury płciowej populacji
* dane dotyczące struktury wiekowej i płciowej, odniesione do ogólnych właściwości gatunku umożliwiają ocenę stanu populacji
- populacja ustabilizowana, zdolna do przetrwania - więcej młodocianych, średnia liczba dorosłych i malejąca osobników starszych
- populacja wymierająca - istnieją poważne zaburzenia (np. rozrodczości), będące wynikiem niewielkiego udziału osobników w wieku przedrozrodczym