051 2

Skala Bonjcana jest to rysunek sylwetki kadłuba statku przedstawionego w płaszczyźnie jego symetrii z naniesionymi wręgami teoretycznymi (rys. 31). Liczba naniesionych wręg jest taka sama jak na rysunku linii teoretycznych. Skala rysunku jest tak dobrana, że statek jest stosunkowo wysoki, co ma wpływ na dokładność nanoszonego zanurzenia statku. Pole pojedynczego przekroju wręgowego przedstawione jest w postaci wykresu, przylegającego do danego wręgu w prawo, w funkcji zanurzenia (rys. 32).

Rys. 32. Wykres pola przekroju wręgowego

Często, w lewo od wręgu przedstawiony jest wykres momentów statycznych przekrojów wręgowych od PP. Obliczenie objętości podwodzia za pomocą skali Bonjeana przebiega następująco:

-    nanieść zanurzenie statku na piony (PD i PR) _#

-    punkty na pionach połączyć linią przedstawiającą wodnicę, uwzględniając odkształcenie kadłuba (jeżeli takie występuje),

-    z punktów przecięcia wręgów teoretycznych poprowadzić proste poziome aż do przecięcia z odpowiadającą danej wrędze krzywą pola przekroju i odczytać, uwzględniając skalę, wielkość tego pola,

-    na podstawie tak określonych wartości zbudować krzywą pól przekrojów wręgowych i obliczyć pole powierzchni pod tą krzywą, co będzie równoznaczne z obliczeniem objętości podwodzia F(wzór 1.20 lub 1.21).

Pamiętać należy, że skala Bonjeana zazwyczaj jest wykreślana dla zanurzenia mierzonego od PP.

Ostatnio można spotkać również skale Bonjeana opracowaną w postaci tabel. Odczytywanie wielkości w takim przypadku jest wygodniejsze, jednak określenie zanurzenia statku na poszczególnym wręgu wymaga przeprowadzenia oddzielnych obliczeń.

51