100601

S2 MkTEUALY tHZYSlfMSkJh

wiązań (n$. 4.7b). W zafcźDoki *xł kształtu orbitali, w wielu wiązaniach kowalencyjnych v\ysiępują różne rodzaje kieruokowoici, które i kolei wpływaj ą na to, jakie jest ułożenie atomów tworzących kryształ (rozd/ 5).

fPfcpoff/r metaliczna, jak na to wskazuje nazwa, jest dominującym (che* nie jedynym) rodzajem wiązań występującym w metalach i stopach metali W metalu jako ciele stałjm (czy nawet w ciekłym) elektrony o najwyższej energii mają tendencje do porzucania "swoich" atomów (które stają się jonami) ' i morzenia "morza" dosyt) swobodnie poruszających się elektronów (rys. I H)

Jony metali Car

swobodnych elektronów

© -© ■ ©

0 - © " -0

0 0©

Ryt 4 S. Więzili w metalu - wiązania metaliczne

Prowadzi to do zależności energii od położenia podobne j do lej, i tka występuje dia wiązań kowalencyjnych, dobrze opisywanej przez ross n.ime (4 4)

Łatwość z jaką przemieszczają się elektrony w metalu daje w rezultacie dobrą przewodność elektryczną. Wiązania metaliczne nie są kierunkowe, tak te jony metalu mają tendencje do tworzenia prostych struktur o dużej gęstości ułożenia, podobnych do tych, jakie powstają, gdy jednakowe kulki łożyskowe utraęńemy w pudelku

Wiązania wtórne

Mimo iż znacznie słabsze, wiązania wtórne są też bardzo istotne, /upewniają połączenia między cząsteczkami polimeru w polietylenie (i innych polimerach), przez co są one ciałami stały mi Bez tych wiązań woda WTzalaby w temp -80*C i życie, w tej posuci. w jakiej je znamy na Ziemi, nie mogłoby istnieć.

(Tupania ł an der Waaha są wynikiem dipolowego przyciągania pomiędzy atomami obojętnymi elektrycznie. Ładunek atomu jest w ciągłym ruchu, w każdej chwili jego rozkład przestrzenny jest nieco asymetryczny względem jądra (chociaż uśredniony po czasie ma symetrię kulistą), laki chwilowy rozkład ma pewien moment dipolowy, a ponieważ icn moment indukuje podobny moment w sąsiednim aiomie - obydwa dipole się przyciąguią try s 4 uy Dipole przyciągają się w ten sposób. ze ich energia się /mienia j;\k l >'

......V-- .1— M¹ »..t *______

— t

Pr jypjdkowy dipol lr»4ofio«ranY 0

pUrwtJ4K)0 atomu drugio^a AftOTdj

K>i 49. Ał^Aiu4 v«a Jai Au M

Dobrym przykładem jest tu ciekły azot, lacry cm „sączą » cemę . '11 dzięki siłom Van der Waalsa pomiędzy cząsteczkami s ( j wtązsMdi Icncyjnych) Pobudzenie cieplne spowodować przez mpąnMf p8M»ą gdy wylejemy trochę ciekłego azotu na pomogę Uotne om rootraze wiązania Van der Waalsa. pokazując ja> są słabe Jen-aa bez :vin » 4jn większość gazów mc skraplałaby uę i nw meg ■'%»«> wydzie u z usno*i4F> gazów stosowanych w przemyśle

Wtątama wodorom* powodują. Jc woda w temper atu: jt pc*«ąvw«? jks* cieczą, łączą tez między sobą łańcuchy polimerowe tworząc z ach oate om W lodzie (rys 4 10) występują wiązania wodorowe Skazu* non woiteru oddaje swOj ładunek najbliższemu atomowi tlenu tk;orn tadbje «< u/eauaU Dodatnio naładowany atom wodoru (a właściwie proton, po *r*c»« m isa,

At<W» IWMl

1 Cł«*tK]IU

UJ    wUnenwe-

Myt. t. 10. KoznuMiczMue yiąttewak HjO « w«ine mil < imt* *^ł*"'

4Ut«*o ICO nu M*i«>*są &*** sti wedK