Rozdział XIV
MASY FOTOBŁYSKOWE
§ 1. ZASTOSOVANIE MAS FOTOBŁYSKOWYCH.
FOTOGRAFOWANIE NOCĄ
Masy fotobłyskowe sć stosowane w celu otrzymania impulsów świetlnych bardzo krótkotrwałych, nie dłuższych zwykle niż kilka dziesiątych części sekundy.
Błyski świetlne stosue się w zwykłej fotografii jako sztuczne źródła światła przy nocnych zdjęciach fotograficznych, gdy nie ma możliwości wykorzystania dostatecznie silnych lamp. W latach ostatnich, a zwłaszcza v czasie II wojny światowej masy foto-błyskowe używane w tombach lotniczych znalazły szerokie zastosowanie przy dokonywaniu zdjęć nocnych. Urządzenia do wykonywania zdjęć nocnych stały się ważnym wyposażeniem sil powietrznych wielu państw.
Do nocnego fotografovania z samolotów potrzebne są:
1. Źródło światła — oomba napełniona odpowiednią masą (fo-tobomba, FOT AB).
2. Aparat fotograficzny do zdjęć nocnych z powietrza.
3. Odpowiednie błony fotograficzne.
Masy fotobłyskowe stosowane do zdjęć nocnych na ziemi powinny spalać się niezwykle intensywnie, aby zapewnić otrzymanie ostrych zdjęć ruchomym obiektów. Tym bardziej konieczna jest krótkotrwałość i intensywność błysku przy nocnych zdjęciach z powietrza, gdyż samolot niosący aparat fotograficzny mija z wielką prędkością obiekt, który ma być sfotografowany. Wskutek ruchu aparatu fotograficznego wszystkie punkty fotografowanego obiektu przesuwają się na pewną długość. Przy znacznym przesunięciu fotografia daje się nieostra i trudna do odczytania.
Podczas zdjęć na ziem aparat fotograficzny w momencie zdjęcia znajduje się w pozycji nieruchomej; również w większości przypadków nieruchomy pozostaje przedmiot zdjęcia. Jeśli nawet fotografujemy na ziemi obiekty ruchome, to ich prędkość względna jest zwykle niewielki Dlatego podczas fotografowania nocą za
pomocą błysku używa się aparatów z otwartym obiektywem. Czas zdjęcia w tym przypadku określony jest czasem samego błysku, który waha się w granicach od setnych do kilku dziesiątych części sekundy. Można otrzymać w ten sposób zdjęcia dostatecznie ostre nawet ruchomych przedmiotów.
Rys. 24. Wykresy działania przesłony i zmian intensywności promieniowania foto-bomby: a) przy otwartej przesłonie (dla całego okresu promieniowania); b) przy przesłonie otwartej w okresie promieniowania maksymalnego; c) przy przesłonie otwartej i zamkniętej w dowolnym okresie promieniowania
W przypadku stosowania do zdjęć z samolotów aparatów z otwartym obiektywem otrzymywano jednak zdjęcia przesunięte wskutek długiej stosunkowo ekspozycji i nie można było na nich odróżnić wszystkich szczegółów.
Po wielu próbach usunięto tę trudność stosując specjalny aparat do zdjęć nocnych z przesłoną otwieraną automatycznie przez błysk bomby za pomocą przekaźnika fotoelektrycznego.
Intensywność promieniowania przy wybuchu bomby zmienia się z czasem; na początku palenia wzrasta ona szybko od zera do pewnej wartości maksymalnej, a potem stosunkowo powoli spada od maksimum do zera. Dlatego przy fotografowaniu z działającą . automatycznie przesłoną jest nadzwyczaj ważne, aby obiektyw aparatu został odsłonięty właśnie w momencie największej intensywności palenia. Osiąga się to przez dokładną regulację mechanizmu otwierającego, opartą na powiązaniu wykresu działania przesłony z wykresem „światło-czas” foto-bomby.
Na rysunku 24 podano wspólne wykresy działania przesłony i zmian intensywności promieniowania fotobomby (według Sa-fronowa).
155