D. wykrycie trombofilii nie wpływa na sposób leczenia chorej
E. prawidłowe A i B
20. Podwyższone stężenie D - dimeru w surowicy krwi jest charakterystyczne dla:
A. zatorowości płucnej
B. zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego
C. zakrzepicy żył głębokich
D. prawidłowe A i C Ey prawidłowe A, B i C
21. Jeśli u wyżej wymienionej chorej w trakcie hospitalizacji dojdzie do zatoru tętnicy płucnej i rozwinie się wstrząs kardiogenny, to preferowanym sposobem postępowania jest:
A. zastosowanie kontrapulsacji wewnątrzaortalnej
B. zastosowanie dopaminy w dawce 2 mcg/kg/min. aż do ustabilizowania stanu chorej
C. leczenie farmakologiczne z zastosowaniem dopaminy i heparyny aż do ustabilizowania stanu chorej
D. pierwotna angioplastyka lub leczenie kardiochirurgiczne
E. podanie leku fibrynolitycznego
Chory 67 - letni z przewlekłą niewydolnością serca w III klasie wg NYHA. Przed 4 laty przebył zawał serca przednio - bocznej ściany, leczony fibrynolitycznie (nie wyraził wówczas zgody na leczenie inwazyjne). Aktualnie w EKG migotanie przedsionków z częstością komór ok. 80/rnin., bez możliwości ustalenia czasu jego trwania.
22. Które z leków niżej wymienionych powinny być zalecone pacjentowi (jeśli nie ma istotnych przeciwwskazań):
A. propranolol
B. spironolakton
C. losartan
D. klopidogrel prawidłowe A, B, C, D
23. Osłuchowo na koniuszku słyszalny holosystoliczny szmer fali zwrotnej mitralnej, a w ECHO serca obecna jest duża fala zwrotna mitralna (IV stopnia). Najbardziej właściwym sposobem leczenia
u tego chorego będzie najprawdopodobniej:
A. przeszczep serca
B. stymulacja resynchronizująca
zabieg kardiochirurgiczny - naprawczy zastawki mitralnej (np. plastyka ujścia przedsionkowo -komorowego lewego)
Cd) zabieg kardiochirurgiczny - wymiana zastawki mitralnej na sztuczną zastawkę
E. wszczepienie stymulatora serca typu VVI