skanuj0048(1)

4. Leczenie cukrzycy typu 2

METFORMINA: OGRANICZENIA

•    Nie wpływa w istotny sposób na podstawowe przyczyny cukrzycy typu 2.

•    Częstym problemem jest utrata kontroli glikemii.

•    Musi być przyjmowana 2 lub 3 razy dziennie.

•    Towarzyszy jej nasilenie zaburzeń żołądkowo-jelitowych.

•    Jest przeciwwskazana u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek, niewydolnością nerek oraz niedawno przebytym zawałem serca.

•    Może wywoływać kwasicę mleczanową, rzadkie, lecz często śmiertelne powikłanie.

AKARBOZA

Akarboza, inhibitor glukozydazy, działa poprzez spowalnianie hydrolizy złożonych węglowodanów w jelicie, powodując opóźnione wchłanianie produktów trawienia.⁴¹ W Polsce stanowi niecałe 8% wszystkich wypisywanych leków przeciwko cukrzycy. Nie ma bezpośredniego wpływu na wydzielanie insuliny oraz insulinooporność. U 30% pacjentów przyjmujących akarbozę występują działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego, takie jak wzdęcia oraz uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej.^35,41,42 Akarboza ma ponadto ograniczoną skuteczność działania w porównaniu z innymi doustnymi lekami hipoglikemicznymi.³⁵

DOUSTNE LECZENIE SKOJARZONE

Przy stosowaniu maksymalnie tolerowanej dawki metforminy lub pochodnych sulfonylomocznika w monoterapii tylko 25% pacjentów z cukrzycą typu 2 (początkowe stężenie glukozy na czczo 12.2-13.3 mmol/l) uzyskuje akceptowalne stężenie glikemii.³⁵ Cukrzyca typu 2 jest chorobą postępującą, dlatego nawet pacjenci z dobrą odpowiedzią początkową na te leki będą potrzebować leczenia skojarzonego. Badanie UKPDS wykazało, że intensywna kontrola glikemii zmniejsza powikłania,^19,43 dlatego istotne jest, aby leczenie skojarzone rozpoczynać jak najszybciej po stwierdzeniu konieczności wprowadzenia dodatkowego leku w celu właściwej kontroli glikemii.

W ciągu 3. lat od postawienia rozpoznania cukrzycy typu 2, leczenia skojarzonego wymaga

50% pacjentów*

Najczęściej stosowanym, choć dalekim od idealnego, schematem leczenia skojarzonego jest pochodna sulfonylomocznika plus metformina (72.5% wszystkich pacjentów, u których stosowana jest terapia skojarzona)²⁹, (Tabela 1).