Żadna z metod leczenia stosowana podczas badań UKPDS nie ma bezpośredniego wpływu na najważniejsze przyczyny cukrzycy typu 2, takie jak insulinooporność oraz niewydolność komórek p. Wydaje się więc zrozumiałe, dlaczego w badaniu UKPDS nie wykazano odpowiedniej kontroli glikemii przy stosowaniu metforminy, pochodnych sulfonylomocznika lub insuliny, nawet w leczeniu skojarzonym. Badanie UKPDS dostarczyło jednak jednoznacznych dowodów popierających potrzebę poprawy kontroli glikemii u osób z cukrzycą typu 2, tj. obniżenia i utrzymania wartości HbA1c na poziomie zbliżonym do prawidłowego, a przez to zapobieganiu lub opóźnianiu rozwoju powikłań związanych z chorobą.
W celu zmniejszenia wysokiej częstości występowania długotrwałych powikłań cukrzycy typu 2, nowe metody leczenia powinny zapewniać ciągłą i długotrwałą kontrolę glikemii ze zmniejszeniem insulinooporności i poprawą funkcji komórek p. Aby uzyskać odpowiednią kontrolę glikemii, leczenie należy rozpoczynać wcześnie i intensywnie. Nowe leki stosowane w leczeniu cukrzycy typu 2 powinny mieć dobry profil bezpieczeństwa dla zwiększenia efektywności stosowania oraz niską zdolność interakcji z innymi lekami, ponieważ politerapia stanowi duży problem u osób chorych na cukrzycę typu 2 z racji współistniejących stanów chorobowych u tych pacjentów.
Lepsza akceptacja przez pacjentów Lepsze
zdyscyplinowanie
pacjentów
Działanie na podstawowe przyczyny cukrzycy typu 2
Zdolność do opóźniania postępu choroby
Możliwość zmniejszania powikłań cukrzycy
Dobra tolerancja z powszechnie
przepisywan\/mi Iflkflmi
Działanie na podstawowe przyczyny cukrzycy typu 2 Zdolność do opóźniania postępu choroby
21