779

Jego rozmiary wpływają w istotny sposób na ostrość obrazu rentgenowskiego. Sprawność t) lampy rentgenów skiej. wyznaczonej na podstawie równania

(24.1)

fdlie P - moc pcomwnkmwia rrnlffCKnukKflo. Z, - całkowita moc ptrtr/cboa A> a'iUnu Ump

jcM bardzo mała i wynosi 1-3%. Prawie cała energia zasilania zamienia się na ciepło. które wydziela się na anodzie. Stąd konieczność intensywnego chłodzenia anody. Na rycinie 24.3 schematycznie przedstawiono obwody zasilające lampę rentgenowską.

Gononfior

wyaok*go — napicia

R)c. 24J. Lampa rentgenowska z obwodami zasilającymi

Prąd płynący przez spiralę katody powoduje jej rozgrzanie do temperatury, w której elektrony swobodne mogą „opuścić" powierzchnię katody (zjawisko ter-moc misji) Liczba emitowanych elektronów z powierzchni katody zależy od temperatury włókna katody i rodzaju materiału, z którego jest wykonana. Wzrost temperatury katody uzyskujemy zwiększając prąd żarzenia /.. powoduje to wzrost liczby emitowanych elektronów. Pole elektryczne, wyiworzone przez podłączenie do katody i anody generatora wysokiego napięcia (od kilku tysięcy do kilkuset tysięcy woltów). nadaje emitowanym elektronom z powierzchni katody duże energie kinetyczne. Bektron taki docierając do anody, wytraca energię kinetyczną w wyniku zderzeri niesprężystych z atomami anody, a dopiero potem zostaje zahamowany. Gwałtowne wyhamowanie wysokoenergetycznych elektronów na powierzchni anody powoduje emisję promieniowania elekt romaRnetyczneRo. nazywanego promieniowaniem rentgenowskim. Mechanizm hamowania elektronów jest dwojaki.

Pif rwszy z mechanizmów polega na hamowaniu elektronów w połu elektrycznym wytworzonym przez elektrony i jądra atomowe anody, ale z każdym poruszającym się elektronem związane jest pole elektromagnetyczne. Zmniejszenie prędkości elektronów (lub innej cząstki obdarzonej ładunkiem) podczas hamowania

779