2
3
B
Rys.2.40. Schemat pompy rotacyjnej zębatej o zazębieniu zewnętrznym:
1 - kadłub, 2 - koło napędzające, 3 - koło napędzane,
A - komora ssawna, B - przestrzeń międzyzębna, C - komora tłoczna.
Przestrzeń tłoczną od przestrzeni ssawnej oddziela:
— styk obu kół wzdłuż linii przyporu zazębienia (aby pompa poprawnie działała,
powinien on być nieprzerwany, a więc tzw. stopień pokrycia lub inaczej -
liczba przyporu powinna być wyższa od jedności),
— styk wierzchołków zębów obu kół z cylindryczną wewnętrzną powierzchnią
kadłuba pompy,
— styk płaszczyzn bocznych obu kół zębatych z bocznymi wewnętrznymi ścia
nami kadłuba pompy.
Ze względu na sposób rozwiązania konstrukcyjnego, pompy zębate dzieli się na pompy o zazębieniu zewnętrznym i zazębieniu wewnętrznym.
Zasada działania pompy zębatej o zazębieniu zewnętrznym przedstawiona jest na rysunku 2.41.
W czasie obrotu kół zębatych 2 i 3 zęby jednego koła wychodzą kolejno z wrębów' międzyzębnych koła drugiego i odwrotnie, czyli w komorze ssawnej A następuje zwiększenie objętości. Pociąga to za sobą zasysanie cieczy do komory ssawnej, podobnie jak to ma miejsce w pompie tłokowej. Przy dalszym obrocie kół zębatych część cieczy wypełniającej komorę ssawną zostaje zagarnięta przez przestrzeń międzyzębną (wręby) obu kół i w postaci dawki (przestrzeń zakratkowana na rysunku 2.40 — poz. B) jest transportowana po obwodzie każdego z kół. Droga tego transportu w omawianym przypadku wynosi około 180°, spotyka się jednak również rozwiązania, gdzie zajmuje ona znacznie mniejszą część obwodu.
Po stronie tłocznej — w komorze C — zmiana objętości uzyskiwana jest wsku tek wzajemnego zazębiania się kół i zmniejszania tym samym luk międzyzębnych (wrębów). To zmniejszanie objętości, występujące w komorze C, powoduje wytłaczanie cieczy z pompy do przewodu tłocznego.
Wydajność teoretyczną pompy zębatej dla zazębienia ewolwentowego i dwóch identycznych kół można wyznaczyć z zależności:
(2.52)
Qlh = n • n • b • (Dp • hg + h^2 - e2) [m3/min]
76