15429 Untitled Scanned 32 (3)

170    ŚREDNIOWIECZNA PIESft RELIGIJNA POLSKA

Proś za nami Syna twego,

Jezusa miłosiernego,

By nas w dzień sądny postawił, ⁶⁰ Na prawicy i też zbawił.

Q ni tnąca Pa<n>no Ma<r>yja, Jaśniejsza niźli lilija,

Ucieszy nas wszystki smętne, Daj nam ucieszenie duszne.

⁶⁵ Rajska uliczko Ma<r)yja,

Baczy nam być miłościwa;

Od złych duchów nas obraniaj, W pokusach nam dopomagaj.

Studnia rajska jeś Ma(r>yja,

⁷⁰ Studnia rajska rzeki działa;

Od ciebie dobroci płyną,

Które wszytcy święci mają.

Ty jeś gołębiczka Boża,

Niosąc rozczkę zieleniuchną;

⁷⁵ Tyś światu pokoj przyniosła, Kiedyś Syna porodziła.

Wielebna Panno Maryja,

Która jeś miłości pełna,

Udziel nam Bożej miłości,

⁸⁰ Zakryj nasze wszytki złości.

w. 73 ty jeś gołębiczlca — ty jesteś gołębica.

w. 74 rozczlca zieleniuchną — zielona różdżka (gałązka oliwna).

Xrystusa, Syna twojego,

Udziałaj nam łaskawego,

Ukazy go nam po śmierci,

Tam gdzie są wieczne radości.

⁸⁵ Yasna gwiazdo nas oświeci,

Uchowaj od nagłej śmierci,

Wywiedź nas <z> świata nędznego Do królestwa niebieskiego.

Żywot wieczny nam otrzymaj,

⁹⁰ A wwiedzi nas w niebieski raj.

Przez twe Panno narodzenie,

Daj twem sługam ucieszenie.

IV. 17 JUŻ SIĘ ANJELI WIESIELĄ

Pieśń na Wniebowzięcie N. M. Panny ułożona przez Ładysława z Gielniowa (zm. 1505), o czym świadczy akrostych zawierający imię autora: IESVS CRISTWS MARIA LADISLAVS. Tekst z rękopisu Biblioteki Krasińskich w Warszawie, sygn. 44, k. 332 verso — 333 verso (obecnie Dział Dokumentacji Muzeum Narodowego w Warszawie, sygn. 1302). Utwór wydał i odkrył akrostych W. Wydra, W. R. Rzepka, Pieśni Władysława z Gielniowa nowo odnalezione, s. 175—176 (transliteracja), s. 184—186 (transkrypcja).

Już się anjeli wiesielą,

Na niebie słodko śpiewają,

Bo Maryja w niebo jidzie,

Radujcie się wszystcy ludzie.

w. 81 Krystusa—- Chrystusa, w. 82 udziałaó — dokonać, uczynić, w. 90 wwiedzi — wprowadź.

IV. 17 JUŻ SIĘ ANJELI WIESIELĄ W. 3 jidzie — idzie.