15836 P1100050 (2)

298 Bożena Rejakowa, Typy kobiet we współczesnych...

kokon ubrania angorkowopodobnego (Twój Styl 11/1995). Uwodzicielska Lolitka (Burda International 3/1995), Lolita (Uroda 6/1999) to: słodka, trochę naiwna kobietka (Viva 15/98); zmysłowa nastolatka, świadoma swej kobiecości, kusząca pozorną niewinnością (...), wspaniale wyglądająca w różowych kreacjach (Viva 15/ 1998).

Kobieta seksowna, zmysłowa, wamp

Uwagę odbiorcy tekstu przyciąga kobieta seksowna (Przekrój 23/1998); seksowna dziewczyna (Przekrój 6/1998); seksowna (Naj 48/1999). Obraz kobiety obdarzonej kobiecym seksapilem (Naj 19/2000), czyli; ‘seksualną atrakcyjnością i pociągającą mężczyzn powierzchownością’ (zob. w WSJP hasło seksapil) współtworzy jej seksowny strój. Bez odpowiedniego stroju nie może zaistnieć ktoś, o kim mówimy, że wygląda: superseksownie (Naj 23/1999), że jest: najseksowniejszą dziewczyną na imprezie (Naj 12/2000). Potwierdza to cytat: Seksowna. Oto propozycja dla przebojowej, pełnej życia kobiety (Życie na Gorąco 26/1999). Użyte w tekstach o modzie metonimie, takie jak: seksowna kreacja (Naj 6/2001); seksowny top (Naj 6/2001); seksowne pęknięcie u spódnicy (Naj 50/99) itd. są formą ukrytej perswazji. Sugerują, że za sprawą stroju można się automatycznie przeistoczyć w osobę atrakcyjną. Atrakcyjność fizyczna idzie w parze ze zmysłowością. Taką cechę unaocznia typ kobiety zmysłowej (Życie na Gorąco 1/2000); zmysłowej nastolatki. Z myślą o niej wyróżniono stroje: dla zmysłowych, pełnych życia kobiet (Życie na Gorąco 39/1999). Słowniki przymiotnik zmysłowy łączą z bodźcami erotycznymi, z czymś podniecającym, namiętnym. Takie konotacje przywołują określenia: zmysłowa uwodzicielka (Naj 44/1999); zmysłowa kobiecość (Filipinka 3/1997); zmysłowość kobiecego ciała (Chwila dla Ciebie 34/1999). Metonimie: zmysłowe ażurowe dzianiny (Życie na Gorąco 6/1999); zmysłowa bielizna (Chwila dla Ciebie 47/1998); zmysłowe body (Życie na Gorąco 31/1999) i inne, przenośnie użyte określenia, np.: nocna bielizna fascynuje zmysłową kobiecością (Filipinka, 3/1997) sugerują że o atrakcyjności decyduje strój.

Interesujący jest wamp. Według WSJP jest to ‘kobieta zachowująca się w sposób uwodzicielski, wyzywający, kobieta demoniczna’. W prasie pojawiają się określenia: kobieta seksowna - agresywna kobieta wamp (Pani 5/2001); luksusowy wamp (Twój Styl 12/2001); tramp podszyty wampem (Zwierciadło 8/1998); kobieta anioł czy demon? (Twój Styl 12/2001). Jej stój jest prowokacyjny, luksusowy i tajemniczy. Ona sama jest prowokacyjną luksusowa, tajemnicza.

Młodą zgrabną ładna dziewczyna nazywana bywa kociakiem, seksownym kociakiem (Naj 14/2000). Określenia: niczym drapieżne kociaki (Świat kobiety 23/ 1996); zielona kocica (Woman 5/1998); cętkowane kocice (Filipinka 24/1996) odnoszą się do dziewczyn ubranych w imitację futra tygrysą ocelota lub w stroje, których deseń przypomina sierść dzikich zwierząt.

Uwodzicielka, kusicielka. kokietka, kobieta zalotna

W tekstach odnajdujemy również uwodzicielkę. Podpis pod zdjęciem modelki w luksusowej bieliźnie ograniczono do przymiotnika: Uwodzicielska (Świat kobiety 14/ 1999) - dwuznacznego, ponieważ może się odnosić zarówno do kobiety, jak i do prezentowanej przez nią bielizny. Metonimie: bielizna uwodzicielska; czerń wygląda uwodzicielsko (Olivia 7/1999) zwracają uwagę na nadzwyczajne waloty stroju. Atrak-cyjnąkobietąjest kusicielka (Życie na Gorąco 22/2001). Według WSJP)csX to: ‘kobieta zachęcająca do flirtu, umiejąca wykorzystać swój powab do oddziaływania na mężczyzn’. Jej wizerunek utrwala strój: kusząca kobieta kameleon (Woman 6/1999); styl wyrafinowanej kusicielki (Twój Styl 12/2001); dessous - słodki sekret kusicielki (Życie na Gorąco 41/1999). Ubiera się w: kuszące przezroczystości (Claudia 6/2000), jej atrybutem są: kusząca sukienka dla młodych i odważnych (Viva 23/1997); czerń -niezawodna kusicielka (Naj 27/1999); kusicielka ‘o torebce lub osobie ją noszącej’ (Przyjaciółka 19/2001); kusicielska skóra (Życie na Gorąco 16/1999) itd. Nazwy służą perswazji, wzmacniają ekspresywność wypowiedzi. Seksowna, atrakcyjna i wyrafinowana jest kokietka (Claudia 4/2001): wyrafinowana kokietka (Filipinka 4/1998); kobietka - kokietka (Dziewczyna 6/2000). WSJP podaje, że jest to ‘kobieta kokietująca mężczyzn, manifestująca swoją zalotność’. W tekstach o modzie pomaga jej w tym kokieteryjny strój: Dla pragnącej przyciągnąć męskie spojrzenia kokietki idealne będąprzezroczyste tkaniny (Imperium 53/1999). Strój decyduje o kokieteryjnym wyglądzie, np.: kokieteryjne pęknięcia (Świat kobiety 2001); kokieteryjny, odsłaniający brzuch żakiet (Życie na Gorąco 52/1999). Kokietka, o której sądzimy, że jej głównym celem jest przypodobać się mężczyźnie, nazywana bywa kobietą zalotną (Zwierciadło 3/2000). Połączenie wyrazowe: zalotna kobiecość (Burda International 2/1995) uzmysławia nam, że chodzi o cechę typowo kobiecą. Metonimie: zalotna mini (Filipinka 3/1997); bielizna zalotna, słodka jak ptysie z kremem (Filipinka 10/1998) służą — analogicznie do wyżej omawianych - perswazji.

Łatwo się zatem zorientować, że przypisywanie ludziach cech strojom i kolorom jest zabiegiem celowym, zaprogramowanym na przyciągnięcie uwagi odbiorcy tekstów o modzie, formą ukrytej perswazji. Za ich pomocą próbuje się nas przekonać, że ubiór ma właściwości magiczne - podnosi atrakcyjność, zapewnia osobisty sukces. Wielość propozycji stwarza możliwości wyboru - od nas zależy, do którego z modnych typów się upodobnimy, czy będziemy: elegantką, damą, kokietką ekstrawagantką lolitką itd. Prasa udziela cennych rad, jak w ciągu jednego dnia przeistoczyć się w niepodobne do siebie kobiece typy: ffystarczy zmienić półbuty na szpilki i bluzkę koszulową na srebrny top, zęby z godnej zaufanie bizneswoman stać się wyrafinowaną kokietką (Filipinka 4/1998). W cytacie znajdujemy odbicie współczesnych czasów — pośpiech i konieczność dobrej prezentacji. Bizneswoman jest klasycznym