88 Ćwiczenia laboratoryjne z chemii żywności
C. Oznaczanie zawartości cukrów bezpośrednio redukujących, ogólenri sacharozy
Zasada: \
redukcja soli miedzi (II) z roztworu Fehlinga przez cukry redukujące zawarte w miodzie. \
Aparatura i sprzęt: \
- kolby stożkowe \
- zlewki
- termometr
- łaźnia wodna
- biureta
- kuchenka elektryczna Odczynniki:
- błękit metylenowy 1%
- kwas solny stężony (d = 1,125 g/crcy
- oranż metylowy 0,1%
- wodorotlenek sodu 5%
- płyn Fehlinga I [roztwór wodny siarczanu (VI) miedzi (II) (69,28 g
CuS04 • H20)] V
- płyn Fehlinga II [zasadowy roztwór winiama sodu-potasu] (100 g NaOH, 364 g winianu sodu-potasu w 1 dm3 wody destylowanej) *
- roztwór Carreza I (siarczan (IV) cynku (II), ZnS&)4 roztwór 30%)
- roztwór Carreza II (heksacyjanożelazian(III)potasto(I), K4[Fe(CN)6] ■ 3H20, roztwór 15%).
C. 1. Oznaczanie cukrów bezpośrednio redukujących a) Przygotowanie próbki:
1. Odważyć z dokładnością do 1,0 mg 5 g dobrze wymieszanego miodu.
2. Rozpuścić w 30-40 cm3 wody (o temp. 70-75°C), ogrzłąó szybko do wrzenia i przenieść do kolby miarowej poj. 200 cm .
3. Dodać po 2 cm3 roztworu Carreza I i II, wymieszać, uzupełnić wodą destylowaną do kreski oraz przesączyć przez suchy sączek eto kolby stożkowej.
4. Pierwsza partię przesączu w ilości 10-15 cm3 odrzucić. Następm\po-brać pipetą 20 cm3 roztworu do kolby miarowej poj. 200 cm3 i dopełnić wodą do kreski. Resztę przesączu należy zachować do oznaczenia zar wartości sacharozy.
b) Wykonanie oznaczenia
Biuretę napełnić uprzednio przygotowanym roztworem miodu. Do trzech jednakowych kolb stożkowych poj. 200 cm'1 wlać oddzielnymi pipetami po 5 cmVoztworów Fehlinga I i II, wrzucić kilka kamyczków porcelany. Do pierwszej kolby stożkowej wlać z biurety 21 cm badanego roztworu cukru, wymieszać dokładnie z roztworami Fehlinga, szybko ogrzać na kuchence elektrycznej do wrzenia i utrzymywać w stanie łagodnego wrzenia przez^2 minuty. Nie przerywając wrzenia roztworu, dodawać z biurety badany^płyn aż do prawie całkowitej redukcji jonu miedzi (U) (do zaniku barwy niebieskiej). Następnie dodać l kroplę roztworu błękitu metylenowego \ w dalszym ciągu ostrożnie miareczkować, aż do zaniku niebieskiego Ubarwienia. Oznaczenie w pierwszej kolbie służy do orientacyjnego określenia ilości roztworu miodu użytego do reakcji z płynami Fehlinga.
Do drugiej kolby dodać z bidrety roztwór miodu w ilości o ok. I cm ’ niniejszej od ilości zużytej do miareczkowania orientacyjnego, szybko ogrzać do wrzenia i w ciągu 2 minut trzykiać roztwór w stanie łagodnego wrzenia. Następnie dodać kroplę błękitu metylenowego i miareczkować do zaniku barwy niebieskiej. Na skali biuretyNadczytać ilość zużytego roztworu miodu. Z zawartością trzeciej kolby postępować podobnie jak z zawartością drugiej kolby.
C.2. Oznaczenie zawartości cukrów ogółem
Oznaczenie zawartości cukrów ogółem przeproVadza się w identyczny sposób, z tym zastrzeżeniem, że roztwór przygotowany w punkcie C. 1 .a) poddaje się inwersji.
a) Przeprowadzenie inwersji
Pobrać pipetą 20 cm3 przesączu przygotowanego wWnkcic a) do kolby miarowej o poj. 200 cm3, dodać 1 cm3 stężonego kwaau solnego, włożyć termometr do kolby i wstawić ją do łaźni wodnej pookrzanej do temp. 80-90°C; zawartość kolby doprowadzić do temp. 68-70\j w ciągu 2-3 minut i utrzymywać ją w tym przedziale temperatury przekó minut; następnie kolbę szybko ostudzić do 20°C, roztwór zobojętnić Vodorotlen-kiem sodu wobec oranżu metylowego i dopełnić wodą destył^waną do kreski.
b) Wykonanie oznaczenia
Biuretę napełnić roztworem miodu przygotowanym w punkcie C.2.a) lej postępować tak jak w punkcie C.l.b).