konserwację. / analizy danych finansowych SKOZK v» cynika, że około połowy (55%) wszystkich środków przeinaczonych na Kazimierz wydawanych było >v latach t993-2004 na praw rewaloryzacyjne w monumentalnych katolickich zespołach sakralnych dzielnicy, 25% na praw w znacznie mniejszych pod względem kubatury ixl chrześcijańskich i pozbawionych oryginalnego wyposażenia obiektach sakralnych kultury żydowskiej, natomiast 6,7% na prace w obiektach o przeznaczeniu muzealnym - dawnej zajezdni tramwajowej oraz budynkach Muzeum Etnograficznego. 5,1% środków pochłonęło dofinansowanie adaptacji kamienicy przy ul. Józefa 19 na potrzeby Instytutu Psychologii Stosowanej na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, 4,7% przeznaczono na remont szpitala Bonifratrów oraz placówek pomocy społecznej, 3,5% na inne obiekty użyteczności publicznej, takie jak place, mury obronne czy budynek komendy policji przy ul. Szerokiej. Jedynie 3,4% środków wydano na dofinansowanie remontów prywatnych kamienic, z biegiem lat rezygnując zupełnie z dofinansowywania prac konserwatorskich w obiektach prywatnych. Stanowiło to istotną zmianę w ukierunkowaniu środków finansowych na odnowę w porównaniu z latami przed transformacją i tuż na początku okresu transformacji. W latach 1990-1991, w czasie gdy zaczynano dopiero zwracać nieruchomości prawowitym właścicielom, z funduszy publicznych kontynuowano częściową odnowę wielu obiektów stanowiących własność prywatną lub zarządzanych przez PGM. Pracami remontowymi - finansowanymi przez SKOZK, CFRZK, Wojewódzki Fundusz Odnowy Zabytków Krakowa263 oraz inwestorów bezpośrednich w latach 1990-1992 - objętych było 29 kamienic na Kazimierzu. Łączna kwota wydana w ciągu wspomnianych trzech lat na ich remonty obejmujące głównie naprawy dachów, elewacji, remonty częściowe oraz prace projektowe i zabezpieczające wyniosła 8,8 min zł. Później tego typu remonty były finansowane przez prywatnych właścicieli lub z funduszy miasta (kamienice zarządzane przez PGM, obec-